ครวญ
เมื่ออยู่ริมฝั่งชลฉันยลทุกยามเย็น
- เมื่ออยู่ริมฝั่งชลฉันยลทุกยามเย็น
- พักในร่มเงาไม้เอน
- ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง
- ตะวันใกล้จะลับแล้ว
- เห็นเรือแจวอยู่ริมฝั่ง
- เฝ้าแต่ครวญแต่ครวญครวญหาน้ำตาหลั่ง
- จึงร้องสั่งอาลัย
- เฝ้าแต่ครวญสั่งคำแม้เรือลอยลำไป
- พบคนที่เคยซึ้งใจขอเรือนำเธอมาให้ที
- ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ
- สายชลงามดังกำมะหยี่
- โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้แสงพลันริบหรี่
- คงริบหรี่เช่นเรา
- เฝ้าแต่ครวญสั่งคำแม้เรือลอยลำไป
- พบคนที่เคยซึ้งใจขอเรือนำเธอมาให้ที
- ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำสายชลงามดังกำมะหยี่
- โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้แสงพลันริบหรี่
- คงริบหรี่เช่นเรา
評論 2
เพราะมากค่ะ
ขอบคุณครับ ต๋อม 🙂