ชั่วเจ็ดทีดีเจ็ดหน
อย่าเหิม อย่าเห่อ ทะเยอ ทะยาน
- อย่าเหิม อย่าเห่อ ทะเยอ ทะยาน
- อย่าคิด ต้องการ
- เที่ยวทำตัว เป็นหัวเรือใหญ่
- ถึงระบือ มีชื่อก้องฟ้า
- แล้ว สักครา ต้องล่วงลงได้
- อย่าคิดว่าตัว เลิศล้ำ
- อย่าตามใจตัว เป็นใหญ่
- พลาดพลั้ง ร่วงมาเมื่อไหร่
- จะไม่มีใคร เอาใจปรนเปรอ
- อย่าอวด อย่าโอ้ ว่าโต หรือดัง
- หากแม้น มีทาง
- ชื่อเสียงโด่งดัง อย่าได้เหิมเห่อ
- คนที่ดัง กว่าเรายังมี
- คนที่ดี กว่าเรายังเกร่อ
- อย่าข้าม เมื่อเห็นคนล้ม
- อย่าสม น้ำหน้าคนเซ่อ
- เคราะห์ร้าย คราวเราเล่าเออ
- เราอาจจะเจอ กับความเจ็บใจ
- คนถึงมี ความชั่วเจ็ดหน
- ความดีของคน มีน้อยเมื่อไหร่
- คนล้ม นั้นอาจจะฟื้น
- คนยืน อาจล้มก็ได้
- ใช่ดัง แล้วลืมพวกพ้อง
- เที่ยวมอง เห็นคนเป็นไพร่
- หากล้ม ทั้งยืน เมื่อไหร่
- จะต้องอับอาย แทบซุกแผ่นดิน
- อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง อย่าทำชิงชัง
- อย่าคิด ว่าดัง
- แล้วไม่เดิน จะเหิร เมฆินทร์
- ดัง ก็มีแต่คน อุ้มโอ๋
- โซเลวทราม กลับถูก หยามหมิ่น
- คนดัง ดนดับ อับจน
- ก็คน เหมือนกันทั้งสิ้น
- อย่ามัว แบ่งชั้นกั้นถิ่น
- เราต่าง เดินดิน
- กินข้าว เหมือน..กัน
- อย่าเย่อ อย่าหยิ่ง อย่าทำชิงชัง
- อย่าคิด ว่าดัง
- แล้วไม่เดิน จะเหิร เมฆินทร์
- ดัง ก็มีแต่คน อุ้มโอ๋
- โซเลวทราม กลับถูก หยามหมิ่น
- คนดัง ดนดับ อับจน
- ก็คน เหมือนกันทั้งสิ้น
- อย่ามัว แบ่งชั้นกั้นถิ่น
- เราต่าง เดินดิน
- กินข้าว เหมือน..กัน
ความเห็น 4
ชอบบบบบ
เสียงมีสเน่นะ
ขอบคุณครัย
ขอบคุณครับ