แม่พิมพ์ของชาติ
แสงเรืองๆ
- แสงเรืองๆ
- ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย
- คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่
- โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
- เหนื่อยยากอย่างไร
- ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
- ครูนั้นยังลำพอง
- ในเกียรติของตนเสมอมา
- ที่ทำงานช่างสุดกันดารในป่าดงไพร
- ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้
- เร่งรุดไปให้ทันเวลา
- กลับบ้านไม่ทันบางวันต้องไปอาศัยหลวงตา
- ครอบครัวคอยท่า
- ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
- ถึงโรงเรียนก็เจียนจะสายจวนได้เวลา
- เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า
- ต้องรีบมาทำการสอน
- ไม่มีเวลาที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน
- โรงเรียนในดงป่าดอน
- ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
- ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ
- งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
- สร้างชาติไทยให้วัฒนา
- ฐานะของครูใครๆ
- ก็รู้ว่าด้อยหนักหนา
- ครูสู้ทนอุตส่าห์สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
- นี่แหละครูที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย
- หวังสิ่งเดียวคือขอให้เด็กของไทยในผืนธานี
- ได้มีความรู้เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี
- ครูก็ภูมิใจที่สมความเหนื่อยยากตรากตรำมา
มาฟังเพลงเดี่ยวของฉันเถอะ!
25 5 2879
9-12 14:49 samsungSM-A156E
ความเห็น 5
ขอบคุณค่ะ
ไพเราะมากๆครับ
เพราะพริ้ง
ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณค่ะ