ปองดอกฟ้า
เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- หวังว่าจะได้เชยชม
- คนเขาหยามหมิ่น
- ว่าเป็นดินโคลนตม
- ถูกเขาเอาน้ำลายถ่ม
- จึงต้องอกตรมหนักหนา
- เกิดมามีกรรม
- จึงช้ำใจไม่มีสิ้นสร่าง
- ระทมอกตรมอ้างว่าง
- เหมือนก้างทิ่มตำอุรา
- ฐานะของพี่ นี่เปรียบดังชาวนา
- ศักดิ์ศรีของน้องเหนือกว่า
- เพราะว่าเป็นลูกเศรษฐี
- ถึงหัวใจเราจะรักใครกันแนบสนิท
- มันก็มาติดกำแพงประเพณี
- ดอกกัญชาคู่กับดอกฟ้าคงไม่มี
- หัวใจของพี่นี้จึงเป็นทาสทรมาน
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- เหมือนบ้าเศร้าโศกซมซาน
- เฝ้าดอกฟ้าร่วง
- เฝ้าจนทรวงแหลกลาญ
- ดอกฟ้ายังไม่ร่วงผ่าน
- หรือก้านดอกฟ้าแน่นเหนียว
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- เหมือนบ้าเศร้าโศกซมซาน
- เฝ้าดอกฟ้าร่วง
- เฝ้าจนทรวงแหลกลาญ
- ดอกฟ้ายังไม่ร่วงผ่าน
- หรือก้านดอกฟ้าแน่นเหนียว
ครูเป้า สายัณห์ สัญญา
108 12 1875
2-23 19:27 iPad 6
Comments 12
เพราะๆยามเย็นครับ🌺🌺🌺🌺🌸🌸🌸🌸🌹🌹🌹🌹🌷🌷🌷🌷😊😊😊😊😊
ขอบคุณที่ชอบนะคะ
ยินดีครับผม
เพราะมากๆค่ะเพราะมากๆค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ไพเราะมากเลยค่ะ
ไพเราะที่สุดค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
ขอบคุณมากค่ะ
