วิบากกรรม
เมื่อฝืนเดินบนทาง
- เมื่อฝืนเดินบนทาง
- ที่สังคมไม่ยอมรับ
- หัวใจจึงเหมือนคนที่ตาย
- ชีวิตช่างมืดมน
- สิ้นแล้วทุกทุกสิ่ง
- เจ็บช้ำใจเพียงใดก็จำยอม
- เมื่อไม่มีแล้วซึ่งความหวัง
- จึงแหวกกฎเกณฑ์ของสังคม
- แล้วใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน
- เส้นทางนี้มีแค่เพียง
- ผองเพื่อนเท่านั้น
- เข้าใจกัน
- จุดหมายที่หัวใจ
- นั้นไม่มี
- วิบากกรรมที่ฉัน
- ก่อมีมากมาย
- ก็เข้าใจถ้าไม่มีใครอภัย
- กฎแห่งการทำกรรม
- ผิดต้องชดใช้
- ฉันจะยอมเพราะฉันผิดเอง
- หากเปลี่ยนได้ชีวิต
- ก็อยากเป็นคนดีงาม
- ให้คนทุกคนนั้นเชิดชู
- แต่ใจฉันก็รู้
- ว่าสายจนเกินการณ์
- ฉันยอมจะใช้กรรมที่ทำมา
- เมื่อไม่มีแล้วซึ่งความหวัง
- จึงแหวกกฎเกณฑ์ของสังคม
- แล้วใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน
- เส้นทางนี้มีแค่เพียง
- ผองเพื่อนเท่านั้น
- เข้าใจกัน
- จุดหมายที่หัวใจ
- นั้นไม่มี
- วิบากกรรมที่ฉัน
- ก่อมีมากมาย
- ก็เข้าใจถ้าไม่มีใครอภัย
- กฎแห่งการทำกรรม
- ผิดต้องชดใช้
- ฉันจะยอมเพราะฉัน
- วิบากกรรมที่ฉัน
- ก่อมีมากมาย
- ก็เข้าใจถ้าไม่มีใครอภัย
- กฎแห่งการทำกรรม
- ผิดต้องชดใช้
- ฉันจะยอมเพราะฉันผิดเอง
評論 1