ไฟกับตะวัน
คืนที่เรายืนมองฟ้าด้วยกัน
- คืนที่เรายืนมองฟ้าด้วยกัน
- บอกฉัน จะจับมือกันเรื่อยไป
- จะไม่คิดเกรงกลัว
- กับหนทางไกล
- จะให้ฉันเป็นไฟส่องทาง
- ความมืดมัวอ้างว้าง
- นั้นเธอ ไม่หวั่นไหว
- เดินผ่านกลางคืนมาถึงกลางวัน
- กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป
- เมื่อเธอพบตะวัน
- ส่องแสงแรงไกล
- ก็เลยทิ้งดวงไฟส่องทาง
- เธอไม่กลัวอ้างว้าง
- จึงจากฉันไป
- ไฟ กับประกายของแสงตะวัน
- ฉันจึงไม่สงสัย
- เธอย่อมจะโยนดวงไฟ
- และคงไม่คิดกลับคืน
- กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี
- เจ็บคราวนี้จะยอมข่มใจ
- มองภาพเธอเดินหาย
- ไปจากสายตา
- เดิน ผ่านกลางคืนมาถึงกลางวัน
- กลับหัน สะบัดมือเดินหนีไป
- เมื่อเธอพบตะวันส่องแสงแรงไกล
- ก็เลยทิ้งดวงไฟส่องทาง
- เธอไม่กลัวอ้างว้าง จึงจากฉันไป
- กัดฟันฝืนใจทน เหตุผลเธอมี
- เจ็บคราวนี้จะยอมข่มใจ
- มองภาพเธอเดินหาย
- ไปจาก สายตา
ผ่านๆ เพลินๆยามบ่ายๆครับ....
ไฟกับตะวัน # ศักดา อินคา.
100 47 3047
7-8 14:42 samsungSM-A236E
Comments 47
แวะมาส่งกำลังใจให้อาจารย์นะคะ เพราะมากเสมอเสียงนี้ คิดถึงน้าาาา
เพราะๆมากๆะคุงพี่🥰🥰👏👏👏น้องมาช้าเลย🤭🤭🌸🌸🥰
🌸🌸😍🤟🌸🌸
เพราะมากๆๆค่าคุณเกียรติ ละมุนละไมก่อนนอนเลย ฟังสบายมากๆๆ
อย่างเพราะเลยครับพี่เกียรติ เทคนิคเสียงร้องดีมากเลยครับผม 👏👏👏🤟🤟🤟🤟
ขอบคุณครับคุณพี่.
ขอบคุณฮีบ ม่ายเป็นไรฮับ มาช้าดีกว่าม่ายมา..
ขอบคุณมากครับคุณยุ้ย.
ขอบคุณคร้าบน้องกบ.
เสียงร้องได้อารมณ์ขะนาดจร้า 😘❤️
เพลงนีฟังแล้วได้ใจ