WeSing

โควิด คือ มหันตภัยที่เกิดจากวาทะกรรม คนสมัยนี้ใช้ภาษาสัปดล ไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่ และไม่รู้ผิดรู้ถูก แล้วยังไม่รู้จักละอาย

โควิด อาจเป็นตัวชี้วัดชะตากรรมว่าใครควรอยู่ ใครควรตาย ก็เป็นได้ถ้าเรายังไม่ท้อ เราควรมีศรัทธานะคะ

พ่อหลวงพระองค์ท่านอยากให้คนไทยรักกัน บางทีน้ำใจกับความจริงใจ อาจมีฤทธิ์ในการรักษาโควิดได้ดีกว่ายาก็ได้นะคะ

ฉันเชื่อในศรัทธาที่ฉันมีต่อพ่อหลวงของประเทศไทย และฉันก็เชื่อในหน้าที่ของทุกคนที่ได้รับมอบหมายมาจะต้องเป็นไปตามทางของกรรมแต่ละคน

ชีวิตของฉันเกิดมาพร้อมกับคำว่ากดดัน และเจ็บปวดที่หัวใจ แต่ฉันก็มีความโชคดีที่ฉันมีร่างกายที่แข็งแรงไม่เคยเจ็บป่วยเลย

ตลอดชีวิตของฉันไม่เคยมีคำว่าเพื่อนที่เข้าใจและรู้ใจ ฉันไม่เคยรู้จักคำว่าเลี้ยงรุ่นไม่เคยมีปาตี้กับเพื่อน บางครั้งก็มีโอกาสบ้างแต่ฉันก็ปฏิเสธ

ฉันไม่เคยชอบกับการอยู่รื่นเริงเป็นฝูงชน เพราะมันทำให้ฉันรู้สึกสับสน กับการแสดงของผู้คนที่ต่างคิดต่างพูดและต่างทำ แล้วก็จบที่นินทากัน

ฉันใช้ชีวิตที่ สันโดษเป็นส่วนใหญ่จะมีน้อยครั้งที่ฉันต้องการเพื่อนหรือใครสักคน แต่ชีวิตฉันมักมีปัญหาให้แก้เสมอทั้งที่ฉันไม่ได้ก่อขึ้น

ปัญหาในชีวิตของฉันเกิดจากความเป็นคนขี้สงสาร และทำดีผิดคน น้ำใจของฉันจึงทำร้ายตัวฉันเองแม่งไม่เคยจำ

คนเรารู้หน้าไม่รู้ใจ การให้อภัยจึงไม่ควรมีซ้ำเกิน3ครั้งกับคนเดิม เพราะนั่นคือ คนไม่รู้คุณคนแล้วล่ะ มันคือบทเรียนชีวิตของฉัน