นึกเสียว่าสงสาร_อ้อย กะท้อน
ถามว่ารักแค่ไหน
- ถามว่ารักแค่ไหน
- นับเม็ดทรายท้องทะเลก็รู้
- ลมหายใจที่มีอยู่
- คือความคิดถึงจากฉัน
- ถามจะเจ็บแค่ไหน
- หากเธอไปรักใครสักวัน
- ก็ลองนับดูสายฝนพรำ
- นั่นคือน้ำตาจากใจ
- ก็เลยอยากให้รู้
- ก็เลยอยากให้เห็น
- ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
- เพราะโลกนี้มีเธอ
- เพียงคนเดียว
- ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
- ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ
- อย่าเดินหนีไปจากฉัน
- นึกเสียว่าสงสาร
- อย่าลงทัณฑ์ด้วยการลาจาก
- ถามกันสักกี่ครั้ง
- ก็ยังบอกเธออย่างนี้
- ฟ้าทุกวันเปลี่ยนสี
- แต่ฉันไม่เคยเปลี่ยนใจ
- ก็เลยอยากให้รู้
- ก็เลยอยากให้เห็น
- ก่อนจะทำร้ายกันกว่านี้
- เพราะโลกนี้มีเธอ
- เพียงคนเดียว
- ฉันจึงเสียเธอไม่ได้
- ถ้าเธออยากทำร้ายก็เชิญ
- อย่าเดินหนีไปจากฉัน
- นึกเสียว่าสงสาร
- อย่าลงทัณฑ์ด้วยการลาจาก
- นึกเสียว่าสงสาร
- อย่าลงทัณฑ์
- ด้วยคำว่าลาก่อน
評論 0