วังแม่ลูกอ่อน, Pt. 2
ฝ่ายเจ้าผัวรึก็เซ่อเซ่อ
- ฝ่ายเจ้าผัวรึก็เซ่อเซ่อ
- กระเบอะกระเบ้อ
- ทะเร่อทะร่า
- งกงกเงิ่นเงิ่น
- ออกเดินหายา
- อนิจจาถูกงูกัดตาย
- ฟ้าคำรนฝนก็ตก
- หนาวสั่นงกฝนตกไม่หาย
- สงสารนางเพียงวางวาย
- ทุรนทุรายดิ้นครวญคราง
- จนบรรลุตัดจุดสมัย
- อรุโนทัยเริ่มสาง
- เห็นผัวม้วยมอน
- นอนทับทาง
- ดั่งใจนางโดนอัคคี
- นางลืมตนตะโกนก้อง
- มือกุมท้องร้องเต็มที่
- ลูกในครรณ์ออกทันที
- ดูเป็นที่ทุเรศทุรัง
- กราบศพลาน้ำตาหล่น
- อุ้มคนจูงคน พิโธ่พิถัง
- ตัดป่าออกทุ่ง
- พะรุงพะรัง
- จนมาถึงฝั่ง มหานที
- สั่งลูกคนใหญ่
- ให้คอยท่า
- เดี่ยวแม่จะมา รับลูกที่นี่
- แล้วเทินลูกน้อย
- ลุยลอยวารี
- ลึกมีตื้นมี พอทานทน
- ครั้นถึงฝั่ง
- ค่อยวางลูกน้อย
- ห่วงลูกที่คอย
- ย้อนกลับอีกหน
- แต่พอโฉมนาง
- ถึงกลางสายชล
- เหยี่ยวใหญ่โฉบวน
- เฉี่ยวลูกน้อยไป
- นางหมดแรงตัวแข็งทื่อ
- โบกไม้โบกมือ
- ร้องตามเหยี่ยวใหญ่
- ลูกยืนดูไม่รู้อะไร
- นึกว่าแม่
- ให้ตามไปกระมัง
- ก้าวลงน้ำ
- ถึงความตายนางเห็น
- ลูกชายตายอย่างสิ้นหวัง
- เลยจมสิ้นใจ
- กับลูกใต้วนวัง
- เดี่ยวนี้ชื่อยัง
- อยู่ริมฝั่งเจ้าพระยา
มาฟังเพลงเดี่ยวของฉันเถอะ!
216 6 4529
10-28 16:27 realmeRMX3997
Komentar 6
ไพเราะมากๆค่ะ สุดยอดมากค่ะ เยี่ยมจริงๆ
ขอบคุณมากๆครับผม
ไพเราะมากๆครับผม ชื่นชมครับ
ขอบคุณมากๆครับผม
ไพเราะครับ ชื่นชมครับ
ขอบคุณมากๆครับผม
