กวีบทเก่า

แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่านได้เห็นในบทกวี

  • แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่านได้เห็นในบทกวี
  • แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป ไม่เคยใยดีไม่ซึ้งชวนฝัน
  • ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
  • อ่านไปก็งั้นงั้น เรื่องราวที่ซ้ำซ้ำ อ่านไปยังขำ ซ้ำเดิมเรื่องเก่า
  • ต้องมีคนสมหวัง ต้องมีคนชอกช้ำ ไม่จำไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยวกับเรา
  • จนวันที่เขาลืมเรา จู่จู่ความเหงาก็เกิดมี
  • กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล
  • ใจความนั้นคงมีแต่เรื่องเก่า คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
  • อ่านไปอย่างช้าช้า เรื่องราวคนช้ำช้ำ แต่มันไม่ขำ เพราะเป็นตัวเรา
  • ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองซักครั้ง กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา
  • เก็บความหมายทุกตอน เก็บอักษรทุกตัว
  • อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน
  • ให้มันช้ำไปอีก ให้มันช้ำเข้าไป ให้มันสาแก่ใจให้ช้ำกว่านี้
  • อ่านไปอย่างช้าช้า เรื่องราวคนช้ำช้ำ ให้มันตอกย้ำ ซ้ำเติมใจเรา
  • ไม่เคยจะนึกฝัน จะเจอเองซักครั้ง กับความผิดหวัง ต้องเจ็บต้องเหงา
  • ต้องเจ็บต้องช้ำ เป็นอย่างตัวเรา
00:00
-00:00
ดูรายละเอียดเพลง
ร่วมอ่าน..กวีบทเก่า..ด้วยกันนะครับ

25 4 890

7-21 10:45 vivoV2322

ชาร์ตของขวัญ

รวม: 0 9

ความเห็น 4