กรรมกรก่อสร้าง
ไม่มีนาทำจึงต้องระกำลำบาก
- ไม่มีนาทำจึงต้องระกำลำบาก
- ทำนาทั้งเหนื่อยยาก
- อย่างน้อยก็มีข้าวกิน
- หีบหอยปูปลา
- ก็พอได้หาเป็นอาจิณ
- เหมือนคนจรหมอนหมิ่น
- ชีวิตต้องดิ้นเป็นกรรมกร
- ที่ซุกหัวนอนก็หนุนขอนข้างตึก
- ผมมานั่งนึกนอนนึก
- น้ำตาก็พลันเปียกขอน
- สร้างให้เขาไว้
- แต่เราซิไม่ได้นอน
- พอเสร็จแล้วก็ต้องจร
- เป็นกรรมกรเรื่อยไป
- เสื้อผ้าก็ขาด
- มันชี้บอกชัดว่าผมนี้จนแค่ไหน
- อยากซื้อหาก็สุดปัญญาเหนื่อยใจ
- แค่เงินวีคยังไม่ได้
- เถ้าแก่ไปไหนไม่เห็นมา
- ชีวิตจับกังต้องใช้กำลังแลกเงิน
- ทำงานจนเสียจนเพลิน
- ข้าวสารก็หมดอีกแล้วหนา
- เหลียวมองทางไหน
- ก็ดูจะไร้ที่พึ่งพา
- วันนี้เถ้าแก่ไม่มา
- หิวจนหน้ามืดตาลาย
- เสื้อผ้าก็ขาด
- มันชี้บอกชัดว่าผมนี้จนแค่ไหน
- อยากซื้อหาก็สุดปัญญาเหนื่อยใจ
- แค่เงินวีคยังไม่ได้
- เถ้าแก่ไปไหนไม่เห็นมา
- ชีวิตจับกังต้องใช้กำลังแลกเงิน
- ทำงานจนเสียจนเพลิน
- ข้าวสารก็หมดอีกแล้วหนา
- เหลียวมองทางไหน
- ก็ดูจะไร้ที่พึ่งพา
- วันนี้เถ้าแก่ไม่มา
- หิวจนหน้ามืดตาลาย
Komentar 0