ริมไกรลาศ, Pt. 2
ฝ่ายพยัคฆ์พยายาม
- ฝ่ายพยัคฆ์พยายาม
- จะขย้ำกินเหยื่อ
- แม่โคเริ่มได้กลิ่นเสือ
- เรี่ยวแรงไม่เหลือเริ่มอ่อน
- สงสารแม่โคครวญคราง
- หมดหนทางหนีทัน
- สบัดหางหน้าหัน
- บอกเสือให้ผลันใจผ่อน
- แม่เสือเอยแม่เสือ
- โปรดจงเชื่อสัจจะ
- ใช้ขันติธรรมมะ
- โปรดฟังวาทะเราก่อน
- เราขอร้องสักครั้ง
- กลับไปสั่งลูกรัก
- ท่านคอยเราสักพัก
- แล้วเราจะกลับย้อน
- มาเป็นภักษาหาร
- เพื่อให้ท่านได้กิน
- เราเป็นสัตว์มีศีล
- ไม่เล่นลิ้นหลอกหลอน
- เรามีลูกรักเหลือ
- เหมือนแม่เสือรักลูก
- คิดฝังปลูกปรานี
- เราต่างก็มีลูกอ่อน
- พยัคฆ์ใหญ่ได้ฟัง
- เห็นจริงจังสัจจะ
- เลยยอมละหันหลัง
- ให้โคไปสั่งลูกก่อน
- ฝ่ายแม่โคตัดคุ้ง
- มาท้ายทุ่งพบลูก
- เล่าความทุกข์ให้ลูกฟัง
- แล้วหันหลังวิ่งย้อน
- โคถือใจสัจจะ
- ลูกโคก็กตัญญู
- วิ่งตามแม่มาสู่
- ที่เสือยืนอยู่อ้อนวอน
- แม่เสือขาอย่าแค้น
- ข้าขอตายแทนแม่ข้า
- ข้าถือมั่นกตัญญูตา
- แม่เสือจงอย่าเคืองค้อน
- แม่เสือใหญ่ได้คิด
- เลยหักจิตปลงตก
- นึกเห็นอกแม่โค
- ว่าโอ้โอ๋ลูกอ่อน
- จงกลับเสียเถอะคืนถิ่น
- เราไม่กินเจ้าแน่
- ทั้งลูกแม่โคษา
- เราขอลาเจ้าก่อน
- อนิสงน์อะไร
- เสือจึงไม่กินโค
- ใคร่จะโง่ไม่กิน
- ต่างกลับมีศีลสังวรห์
- สัตว์บางตัวกลัวบาป
- มนุษย์ไม่ทราบใจสัตว์
- รู้จักผลัดหนักเบา
- ไม่เหมือนคนบางเหล่าศีลกร่อน
- ริมไกรลาศหิมพานต์
- ก็จบนิทานคำกลอน
Comment 5
มีคติธรรมเยี่ยมยอดมากค่ะ ด้นเก่งจังเลยค่ะ
สวัสดียามบ่ายค่ะคุณพี่เปิด ดิวได้เพราะสรุปยอดเยี่ยมมากๆเลยค่ะ
สุดยอดดด
ฟัง10ครั้งก็ไม่เบื่อเพราะมากๆ
😍