นิยายเมืองหลวง
ออกไปเดิน ปะปน พร้อมผู้คนมากมาย
- ออกไปเดิน ปะปน พร้อมผู้คนมากมาย
- เธอคือสาวชาวเมือง ที่ยัง ต้อง ดิ้นรน
- แต่งตัวสวยเสื้อผ้าสะอาด
- ทั้งที่ใจหมองหม่น
- แต่ไม่เคยมีใครสักคน จำชื่อเธอ
- เมื่อตะวันโรยแรง
- แสงจะลับขอบฟ้า
- ก็จะเห็นเธอมา
- อย่างคนไม่มีที่ไป
- กลับมาบ้านที่ไม่มีคน
- ห้องที่ไม่มีใคร
- แต่ก็คงจะเป็นที่เดียว
- ให้เธอได้ซุกนอน
- ในคืนวันนั้น
- ท่ามกลางพายุฝน
- มีคนมองเห็นผู้ชาย
- หลายคนในห้องเธอ
- จนในเวลาแสงไฟดับไป
- เขาทำอะไรเธอ
- ฝนซาแต่ฟ้ายังหม่น
- มีแค่ความมืดมัว
- เมื่อตะวันเรืองรอง
- แสงสีทองกลับมา
- ฉากชีวิตในเมือง
- ผู้คนยังมากมาย
- ใครจะนับผู้หญิงคนหนึ่ง
- รู้ว่าเธอหายไป
- เมื่อชีวิตเธอคือนิยาย
- ที่โดนผู้คนเมิน
- เธอไปอยู่ไหน
- ไม่มีใครถามถึง
- เป็นใครอีกคนที่
- โดนสังคมกลืนกินไป
- ในเมืองยังมีเรื่องราววุ่นวาย
- ไม่มีอะไรเปลี่ยน
- หลายวันล่วงเลยไป
- ในบ้านยังเงียบงัน
- หลายเดือนห้องจึงเปิด
- ต้อนรับคนหน้าใหม่
คิดถึงเพลงนี้ ดนตรีดี เพลงเก่า ภาพเก่าๆ
45 10 3657
9-9 20:16 OPPOCPH2339
評論 10
🍀มาส่งกำลังใจค้าบ ร้องดีพลังเสียงสกิลเหลือเฟือเลยค้าบพี่ปัท เพราะมากมาย
®️🖊️
สวัสดีค่ะนัทไม่ได้เข้าตี้เหรอ คิดถึงเพลงเก่าร้องใหม่ๆไม่ได้ขี้เกียจฝึก 555
🍀ดึกๆ อาจมีไปครับพี่😆®️🖊️
🤗🤗🎤💯💯📢🎧🌺🌺💐💐🌹🌹👍👍👍
ขอบคุณมากๆค่ะพี่โจ
ว้าวสาวเปรี้ยว❤เพราะแบบฉบับของพี่ปัทไม่เหมือนใคร❤ฟังเพลินค่ะ❤
ขอบคุณมากค่ะ เพลงใหม่ๆไม่ค่อยได้ฟัง เก็บเก่าๆมาร้องเป็นเราเองดีเนอะ
ใช่ค่ะจะเปลี่ยนแค่อารมณ์เพลง❤❤❤
เพราะมากมายเลยคะ ปล่อยเสียงสวยจัง
เก่งร้องเพลงเล่าเรื่องแล้วได้อารมณ์เพลงดีจัง
รอบสองแข็งไปหน่อย แต่มันคือพี่นี่แหละ555 ขอบคุณมากค่ะอิน