ลัง
นึก ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- นึก ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- จาก บ้านเกิด
- มีลัง หนึ่งใบ
- ใส่ ความหวังไว้เต็มลัง
- ย่ำเท้าถึงชานชาลา
- ตีตั๋วรถไฟ ขึ้น กทม
- แล้วรถไฟก็พาฉัน
- พาหวัง สู่หนทางที่ฉันไม่รู้
- ได้ แว่วหวูดรถไฟ
- มีกำลังใจแว่วลอยตามลม
- มา ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- ห่าง บ้านเกิด
- แต่ลังหนึ่งใบ
- กับ ความหวังนั้นลอยห่าง
- แล้วรถไฟก็พรากฝัน
- พรากหวัง
- จากหนทางที่หวังคาดไว้
- ไกล สิ้นหวูดรถไฟ
- กำลังใจลอยหายตามลม
- มาถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- ห่าง บ้านเกิด
- แต่ลังหนึ่งใบ
- กับ ความหวังนั้นลอยห่าง
- แล้วรถไฟก็พรากฝัน
- พรากหวัง
- จากหนทางที่หวังคาดไว้
- ไกล สิ้นหวูดรถไฟ
- กำลังใจลอยหายตามลม
- สิ้นหวูดรถไฟ
- กำลังใจลอยหายตามลม
Komen 2
นึงถึงกะกลับมาแหละส.หาย
อยากกลับตั้งแต่วันแรกที่ตีนเหยียบ กทม.เลยเพื่อนเห้อ