ขึ้นห้องร้องไห้
ฉันนั่งเหม่อมองเธอเดินขึ้นห้องกับแขก
- ฉันนั่งเหม่อมองเธอเดินขึ้นห้องกับแขก
- หัวใจร้าวราวจะแย่ มันเจ็บมันช้ำน้ำใจ
- แล้วปิดประตูเข้าอยู่กันสองต่อสองข้างใน
- และในห้องนั้นจะมีอะไร
- ไม่ว่าใครก็ย่อมจะรู้
- ฉันนั่งเหม่อมองเธอเดินขึ้นห้องกับหนุ่ม
- น้ำเงินเขาเทเขาทุ่ม
- เหมือนบ่วงคอยมัดรัดอยู่
- อ้อมอกคนจน
- เธอบอกไม่สนไม่เรืองเฟื่องฟู
- เธอจึงได้หนีไปเป็นนักสู้
- สู้กับผู้ชายในแหล่งนางโลม
- ขอร้องให้กลับ
- สู้มารับเธอก็ไม่ไป
- เห็นดีเห็นงามอยู่ได้
- หลงจนใจถลำติดลม
- เธอสุขสมโสม
- ฉันต้องหม่นหมองในห้องนางโลม
- หัวใจแทบหลุดทรุดโทรม
- ร้องไห้ร้องห่มเหมือนคนขี้แย
- ฉันนั่งเหม่อมองเธอเดินขึ้นห้องกับแขก
- หัวใจฉันฉันมันจะแยก
- เหมือนถูกเชือดเนื้อเหลือแก้
- ฉันอยากฉุดเธอ
- ให้ขึ้นจากหลุมบทเรียนเปลี่ยนแปร
- อยากให้เธอพ้นคุณนายห้องแอร์
- ไปเป็นศรีแพรบ้านนาป่าดง
- ฉันนั่งเหม่อมองเธอเดินขึ้นห้องกับแขก
- หัวใจฉันฉันมันจะแยก
- เหมือนถูกเชือดเนื้อเหลือแก้
- ฉันอยากฉุดเธอ
- ให้ขึ้นจากหลุมบทเรียนเปลี่ยนแปร
- อยากให้เธอพ้นคุณนายห้องแอร์
- ไปเป็นศรีแพรบ้านนาป่าดง
评论 4
ไพเราะเพราะครับผม ขอให้มีความสุขกับเสียงเพลงนะครับ...ผมมีกำลังใจให้เสมอ 🤟🤟🤟🤟🤟🤟🤟🤟🤟🤟
🎷Hey! รักกกค่า 🤟💪
ขอบคุณมากครับ
ขอบคุณมากฯครับผมที่ไห้กำลังใจบางทีความทุกก็บั่นทรจิตใจน่าเเลยครับ