เปิบข้าว
เปิบข้าวทุกคราวคำ
- เปิบข้าวทุกคราวคำ
- จงสูจำเป็นอาจินต์
- เหงื่อกูที่สูกิน
- จึงก่อเกิดมาเป็นคน
- ข้าวดีณมีรส
- ให้ชนชิมทุกชั้นชน
- เบิ้องหลังสิทุกคน
- แด่ขมขื่นจนเขียวข้าว
- จากแดงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดข้าว
- ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแล้งอันหลั่งริน
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซากฟัน
- จากแดงมาเป็นรวง
- ระยะทางนั้นเหยียดยาว
- จากรวงเป็นเม็ดข้าว
- ล้วนทุกข์ยากลำบากเข็ญ
- เหงื่อหยดสักกี่หยาด
- ทุกหยดหยาดล้วนยากเย็น
- ปูดโปนกี่เส้นเอ็น
- จึงแปรรวงมาเป็นกิน
- น้ำเหงื่อที่เรื่อแดง
- และน้ำแล้งอันหลั่งริน
- สายเลือดกูทั้งสิ้น
- ที่สูซดกำซากฟัน
評論 12
เพราะมากค่ะ
ไพเราะคร้า
.. จ๋าจ่ะพี่ ขอบคุณค่ะ
.. .. ขอบคุณจ้าาา
.. .. ขอบคุณจ้า❤️❤️
.. .. ขอบคุณค่ะพี่โม❤️❤️❤️❤️❤️
ข้าวทุกจาน อาหารทุกอย่าง ไม่กินทิ้งขว้างจร้า กินของตัวเองในจานหมด บางทีก็ไปเอาของคนจานข้างๆมากินด้วย 555
.. นั่นเจอแล้วโจร.. วางไว้แป๊บเดี๊ยะ ไปเอาน้ำพริก กลัยมาข้าวเหลือครึ่งจาน คิดว่าแมวแอยกิน ไหนได้ คุณนพ.นี่เอง 😃😃
อุ้ย !!! อุตส่าห์ดูว่าไม่มีกล้องวงจรปิด ดันพลั้งปากไป บอกเค้าไปสะนี่ 555 เก่งจังร้องเพลงนี้ได้ นพยังร้องไม่ได้เลย
.. .. ไม่เก่งเลย คะเกียกตะกาย เรื่อยเปื่อยด้วยนิสัยซนๆ ที่สิงอยู่ในตัววษมน หรอกจ้าคุณนพ