ลัง
นึก ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- นึก ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- จาก บ้านเกิด
- มีลัง หนึ่งใบ
- ใส่ ความหวังไว้เต็มลัง
- ย่ำเท้าถึงชานชาลา
- ตีตั๋วรถไฟ ขึ้น กทม
- แล้วรถไฟก็พาฉัน
- พาหวัง สู่หนทางที่ฉันไม่รู้
- ได้ แว่วหวูดรถไฟ
- มีกำลังใจแว่วลอยตามลม
- มา ถึงวันที่ฉันย่ำเดิน
- ห่าง บ้านเกิด
- แต่ลังหนึ่งใบ
- กับ ความหวังนั้นลอยห่าง
- แล้วรถไฟก็พรากฝัน
- พรากหวัง
- จากหนทางที่หวังคาดไว้
- ไกล สิ้นหวูดรถไฟ
- กำลังใจลอยหายตามลม
#😁😁ร้องก็เพี้ยนเนื้อท่อนก็ตกแต่ก็ได้ SSS ได้ไง
11 0 1807
2021-2-14 18:31 CPH1853
Komen 0