นก
หมู่ปักษายังบินลู่ลมอยู่บนนภา
- หมู่ปักษายังบินลู่ลมอยู่บนนภา
- เวียนวนไม่สนเวลา ที่ผ่านไป
- กลับไปนึก
- ถึงวันที่มีเพียงเธอข้างกาย
- แค่มีความสุขแค่นั้นก็พอ
- ดวงตะวัน
- กำลังจะหมุนคืบคลานผ่านไป
- ที่ตรงนี้ก็ไม่เหลือใคร
- นอกจากฉัน
- และจากนั้นไม่นาน
- ลมฝนจะซัดเข้ามา
- แค่อยากกลับไปเป็นเหมือนก่อน
- ก็เพราะความสุข
- มันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- หมู่ปักษายังบินลู่ลมอยู่บนนภา
- เวียนวนไม่สนเวลาที่ผ่านไป
- กลับไปนึกถึงวันที่มีเพียงเธอข้างกาย
- แค่มีความสุขแค่นั้นก็พอ
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
- ก็เพราะความสุขมันค่อยๆ หายไป
- ค่อยๆ หายไป
- ใยเล่ามีแต่ความทุกข์ใจ
- มีแต่ความทุกข์ใจ
- แล้วเธออยู่ที่ไหน
- ถ้าขอได้จะขอให้เธอ
- กลับมาหากัน
Comments 0