ป้อจายรวนเร
เกิดเป็นคนบนดอยมีเมฆล่องลอยบนฟ้า
- เกิดเป็นคนบนดอยมีเมฆล่องลอยบนฟ้า
- เจอะแต่น้ำกับป่าทุกวัน
- บ่ มีแสงมีสีมีแต่ทีวีหนึ่งอัน
- ชีวิตมัน บ่ เกยวุ่นวาย
- อ้ายเป็นคนเมืองไกลช่างศิวิไลซ์หนักหนา
- ฟังกำอู้ กำจา ชื่นใจ
- บอกจะปิ๊กมาหา จะพาไปเที่ยวเมืองใต้
- น้องก็รอแต่อ้ายเรื่อยมา
- สัญญาว่าจะมารับ แต่อ้ายก็ลับไปกับสัญญา
- เป็นปี บ่ เกยเห็นหน้า ใครหนอจะพาไปแอ่วทะเล
- คนคอยก็ยังคอยหาย คอยอ้ายด้วยใจว้าเหว่
- คนไกลหัวใจโลเล คงเหมือนทะเลที่ชอบเรรวน
- แต่ก่อนเป็นทางลูกรัง เขาเปลี่ยนเป็นยางมะตอย
- คอยก็คอยแต่อ้ายคืนหวน
- ลำใยปีนี้ก็ดี ลิ้นจี่ก็มีเต็มสวน
- แต่ บ่ มี ป้อจาย รวนเร
- สัญญาว่าจะมารับ แต่อ้ายก็ลับไปกับสัญญา
- เป็นปี บ่ เกยเห็นหน้า ใครหนอจะพาไปแอ่วทะเล
- คนคอยก็ยังคอยหาย คอยอ้ายด้วยใจว้าเหว่
- คนไกลหัวใจโลเล คงเหมือนทะเลที่ชอบเรรวน
- แต่ก่อนเป็นทางลูกรัง เขาเปลี่ยนเป็นยางมะตอย
- คอยก็คอยแต่อ้ายคืนหวน
- ลำใยปีนี้ก็ดี ลิ้นจี่ก็มีเต็มสวน
- แต่ บ่ มี ป้อจาย รวนเร
ความเห็น 0