สาวหมอลำจำได้
เจอะหน้าก็รู้ว่าคุณครู
- เจอะหน้าก็รู้ว่าคุณครู
- เคยสอนหนูตั้งแต่อยู่ ปหนึ่ง
- จากกันมาไม่เคยพบหน้าสักครั้งหนึ่ง
- จนมาถึงสิบกว่าปีที่ผ่านไป
- เจอะหน้าก็รู้ว่าอาจารย์
- จากกันนานแต่ก็ยังจำได้
- บ้านเดิมอยู่อุดรแดนไกล
- พอพ่อสิ้นใจก็ย้ายไปอยู่สารคาม
- ตามคุณแม่
- คุณแม่ไปเรียนลำนำเพิ่น
- นำเพิ่นผู้นำเพิ่น
- เป็นเวลากะเนิ่นนานแล้วที่ห่างกัน
- ใจหนูนั้นกะคิดว่าสิเจอครู
- วาสนาของหนูจังแม่นซูหลายล้น
- เจ้าภาพนี้ก็คืออาจารย์
- ได้จัดงานคืองานเลี้ยงคน
- งานนี้เชิญแขกทั้งตำบล
- ฉลองยศตน ที่ได้ พม มา
- ได้จ้างคณะหมอลำ
- ครูบุญธรรม หนูจำเค้าหน้า
- ได้จ้างคณะหนูมา
- เลยเข้าไปหา สวัสดีคุณครู
- หนูจำได้ครูสอน ปหนึ่ง
- หนูจำได้ครูสอน ปหนึ่ง
- จบ ปสี่ กะย้ายลาบ้านเก่าหนี
- ลืมแล้วตี้ที่เว้าหยอกกับหนู
- ว่าคุณครูสิไปขอ
- ตั้งแต่เรียนคราวพู้น
評論 1
เพราะที่สุดดดครับผม