ชีวิตถูกชิงชัง
เธอจะตายยังเธอยังต้องอยู่
- เธอจะตายยังเธอยังต้องอยู่
- ห้ามพูดว่าจะตาย
- เธอนั้นยังต้องอยู่
- บทเพลงที่เคยได้ฟังเขียนเอาไว้เอง
- ตลกดีที่มันก็ถูก
- จากใจแม้ว่าจะตายฉันก็ไม่แคร์
- แต่ว่าคนรอบตัวมาตาย
- ฉันก็คงต้องแคร์
- คืออัตตาที่ไม่ลืมเลยนะว่ามีอยู่
- แค่เพียงไม่ชอบมันเอง
- แคร์ทำไมกับคนจากไป
- หรือว่ายังคงอยู่
- ชิงชังใครจากตัวเรา
- ก็เป็นแค่ fashion หนึ่ง
- ลองคิดดูดีๆว่าหากมีชีวิตสันติ
- คือเรื่องที่แสนวิเศษน่าดู
- จอทีวียังเอาแต่ฉายผู้คนที่สิ้นไป
- คลอด้วยเพลงบรรเลง
- ที่ลองได้ฟังแล้วฉันก็เศร้าใจ
- และเพียงลำพัง
- ยังมีเด็กน้อยนั่งดูอยู่
- คว้ามีดขึ้นมา
- เริ่มเลียนแบบตาม
- ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว
- ถูกผลักดันคุณค่าที่มีจนมันไม่เหลืออะไร
- และบทเพลงยังมัวแต่ร้อง
- อะไรกันอยู่อย่างนั้น
- บอกฉันรวมถึงเธอว่าเราต้องฆ่าใคร
- ถูกเกลียดชังด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว
- หยุดได้แล้วที่พูดว่าตายไปซะก็คงดี
- และหากลองจ้องมองดีๆจริงๆก็คงได้รู้
- ว่าพวกเรากำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่
- เงินไม่มีสักแดง
- ฉันก็ยังต้องอยู่
- ขับกล่อมเพลงกันไปเช่นนี้
- ให้ตัวเองได้อยู่
- ใช้ชีวิตต่อไป
- แม้ความหมายยังไม่รู้
- แม้พระเจ้าเปิดทาง
- มันก็ยังคงไร้ประโยชน์
- แผลในใจมันอธิบายยังไง
- คงจะไม่ชัดเจนกว่าว่า
- ฉันต้องทนเพียงเดียวดาย
- ยังดึงดันทั้งไม่มีอะไร
- คืนนี้ฉันก็ยังต้องเข้านอนลำพัง
- ความเยาว์วัยโดนบังคับก่อนเวลา
- ตื่นขึ้นมาในวันนี้
- เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่
- สักวันหนึ่งไม่นาน
- ก็ถึงเวลาที่ต้องร่วงโรยรา
- เหมือนเช่นดังใบไม้
- ที่มันเหี่ยวเฉาพวกเราก็รู้
- ไม่มีใครจดจำ
- ว่าชีวิตเราเป็นยังไง
- คิดว่าถ้าหากฉัน
- ไม่ตายก็คงจะดีพิลึก
- รู้น่าว่าเป็นได้แค่เพียง
- เพ้อฝันกลางวัน
- ความจริงจะตาย
- ก็แบบเดิมฉันยังคงไม่แคร์
- แต่ในใจจริงๆ
- ยังอยากมีชีวิตเพื่อคนที่แคร์
- มีชีวิตบนความขัดคอ
- ที่มันยังไม่หายไป
- มีเพียงแค่ฉันถูกโห่ตะโกน
- อะไรที่มันดี
- ก็ปล่อยไว้ให้มันยังคงดี
- ไม่ต้องการจะตาย
- ก็ถูกแล้วใช้ชีวิตที่มี
- มันก็ไม่เป็นไร
- ถึงเรากลายมาเป็นเช่นนี้
- ก็แค่หัวเราะ
- ไปคนเดียวตลอดกาล
- ถูกเกลียดชัง
- ด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว
- ไม่รู้เลยถึงความหมาย
- แท้จริงของความสุข
- ต่างเกลียดชัง
- ชีวิตที่เหมือนว่าใครกำหนดมา
- และฉันรวมถึงเธอ
- ถูกสาปไว้ง่ายดาย
- ถูกเกลียดชัง
- ด้วยชีวิตของตัวเองก็พอแล้ว
- ลาก่อนนะที่พูดออกมา
- โดยไม่ได้คิดอะไร
- ไม่เคยรู้ว่าการจากลา
- มันเป็นอย่างไร
- คือพวกเรา
- กำลังโดนเกลียดชังโดยชีวิตเราอยู่
- ความสุขใจการจากลา
- หรือความรักสายสัมพันธ์
- เหล่านั้นฉันเคยคิดและเคยวาดฝันเอาไว้
- เป็นของที่จะหาซื้อมาได้ด้วยเงิน
- ในความจริง
- พรุ่งนี้ฉันอาจแค่ต้องตายไป
- จะอะไรก็ล้วนถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรอวันตาย
- ทั้งอรุณทั้งสายันห์
- วันผลิใบหรือร่วงโรย
- ต่างล้วนคือช่วงเวลา
- ที่ต้องมีใครสักคนต้องไป
- อนาคตความฝันเรา
- ฉันต้องการไปทำไม
- แค่ขอเธอมีชีวิตเรื่อยไป
- ฉันต้องการเพียงเท่านี้
- นั่นล่ะบทเพลงนี้
- เล่าเรื่องราวออกมาจากใจแล้ว
- โดนชีวิตชิงชังมันก็พอแล้ว
- สักวันพวกเราก็ต้องตาย
- มันก็ทั้งเธอและก็ตัวฉัน
- เราก็ต่างไม่มีทางจะยื้อให้ตัวเองได้อยู่
- แต่ถึงเป็นอย่างนั้นยังพยายามจะมีชีวิต
- แบกรับเอาชีวิตนี้มันไว้ด้วยตัวเอง
- จะฆ่ามันจะไม่ยอม
- หัวเราะมันต้องไม่ตาย
- จะไม่ตายไม่ตาย
- ไม่ตายไม่ตายจะไม่ยอม
評論 0