หากรักเป็นเช่นศาสนา
เมื่อความรัก สลักใจฝัง
- เมื่อความรัก สลักใจฝัง
- โลกดุจดังสวรรค์นะเออ
- ดั่งลิ้น อิ่มทิพย์ปรนเปรอ
- อิ่มด้วยรักบำเรอ
- สุขเสมอฝันใฝ่
- แต่ชีวิตมิใช่ความฝัน
- ตื่นตาพลันสวรรค์แสนไกล
- สุดหวัง เหนี่ยวรั้งเอื้อมไป
- ห่างดังฟ้าและดินแดนไกล
- เหตุไฉนจะเทียบทัน
- หากว่ารักที่แท้แน่ใน
- ต้องอยู่ที่ใจนี่เป็นสำคัญ
- แต่มีจนมันไม่เหมือนกัน
- ยังแยกแบ่งชั้นให้ต้องห่างไกล
- หากเรารักกันมั่นดังนี้
- ประเพณีไม่เคยเว้นใคร
- เมื่อเรารักจะกลัวอะไร
- รักมิใช่เป็นศาสนา
- เปรียบความรักนี่เหมือนกุหลาบ
- อันหลากกลิ่นสีที่ยวนเย้าตา
- แต่ความแหลมแห่งหนาม
- นั้นพาให้หวาดอุราที่จะเด็ดมัน
- เช่นรักแท้ที่แน่วแน่นัก
- อุปสรรคย่อมมีขวางกั้น
- ศาสนารักเราเดียวกัน
- เหนือนอกนั้นจะหวั่นไฉน
- หากว่ารักเป็นศาสนา
- เครื่องบูชาก็คือหัวใจ
- เหลื่อมล้ำต่ำสูงเพียงใด
- สื่อแห่งรัก จะชักดวงใจ
- ให้เสมอกันได้แน่เอย
Bình luận 1
ไพเราะมากๆค่ะ