คนหนังเหนียว
ประตูโรงงานปิดแล้วตัวเรา
- ประตูโรงงานปิดแล้วตัวเรา
- ก็ถึงคราวหมองหม่น
- หนทางมืดมนจะมีกี่คน
- มาเข้าใจเห็นใจ
- อยู่เพื่องาน ทำเพื่อเงิน
- เดือนละไม่เท่าไร
- ไม่พอยาไส้
- เลี้ยงลูกเลี้ยงเมีย
- ได้เป็นวันๆ
- เป็นกรรมกรเร่ขายแรงงาน
- โอ้ฉันมันแสนลำบาก
- ชีวิตทุกข์ยาก
- ค่าหยูกค่ายา
- ค่าโน่นค่านี่
- ค่าน้ำค่าไฟ
- บ้านต้องเช่า
- ละค่าข้าวค่าเหล้า
- แล้วจะเหลืออะไรล่ะ
- สิ้นเดือนสุดท้าย
- จะให้ทำยังไง
- เพราะเขาเลิกจ้างแล้ว
- คิดขอทาน
- ละอายใจอยู่
- คิดขอทาน
- ละอายใจอยู่
- ก็เราสองมือยังดี
- สองขายังอยู่
- และถ้าสองมือยังดี
- สองขายังเดิน
- นั่นเลยใจไม่กล้า
- อยากตัดใจ
- หวลกลับคืนสู่บ้านนา
- ก็หมดปัญญา
- เขาแย่งที่นาไปแล้ว
- คิด ขอทาน
- ละอายใจอยู่
- คิด ขอทาน
- ละอายใจอยู่
- ก็เราสองมือยังดี
- สองขายังอยู่
- และถ้าสองมือยังดี
- สองขายังเดิน
- นั่นเลยใจไม่กล้า
- อยากตัดใจ
- หวลกลับคืนสู่บ้านนา
- ก็หมดปัญญา
- เขาแย่งที่นาไปแล้ว
- ตึกรามใหญ่โต
- ถนนมากมาย
- อีกรถราก็ขวักไขว่
- ย่ำเดินเรื่อยไป
- สายตาจับจ้อง
- ที่ป้ายรับคนงาน
- ค่ำลงแล้วร้านรวงก็ปิด
- แหล่งราตรีเบ่งบานนะซิ
- สถานบริการ
- สาวน้อยทำงาน
- กันตัวเป็นเกลียว
- เป็นชายอย่างฉัน
- มันนึกน้อยใจ
- ขายใครไม่ออก
- เหมือนถุยบ้านนอก
- จะมีก็แรง
- ที่เอาไว้ไถนา
- หมดเรี่ยวแรง
- ยังเข้าโรงฆ่าสัตว์
- มันยังได้ราคา
- เนื้อหนังมังสา
- ของคนกับควาย
- แล้วใครจะเหนียวกว่ากัน
Komentar 1
เพราะมากๆจ้า
