กวีบทเก่า
แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่าน ได้เห็นในบทกวี
- แต่ก่อนทุกครั้งทีไร ได้อ่าน ได้เห็นในบทกวี
- แค่อ่านแล้วทิ้งมันไปไม่เคยใยดีไม่ซึ้งชวนฝัน
- ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่าคือความรักที่กลายเป็นเศร้า
- อ่านไปก็งั้นงั้น เรื่องราวที่ซ้ำซ้ำ
- อ่านไปยังขำซ้ำเติมเรื่องเก่า
- ต้องมีคนสมหวังต้องมีคนชอกช้ำ
- ไม่จำ ไม่ซึ้ง ไม่เกี่ยวกับเรา
- จนวันที่เขาลืมเราจู่จู่ความเหงาก็เกิดมี
- กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวีได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล
- ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
- คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
- อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำ
- แต่มันไม่ขำเพราะเป็นตัวเรา ไม่เคยจะนึกฝัน
- จะเจอเองซักครั้งกับความผิดหวัง
- ต้องเจ็บต้องเหงาเก็บความหมายทุกตอน
- เก็บอักษรทุกตัว ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน
- ให้มันช้ำไปอีกให้มันช้ำเข้าไป
- ให้มันสาแก่ใจให้ช้ำกว่านี้
- อ่านไปอย่างช้าช้า
- เรื่องราวคนช้ำช้ำแต่มันตอกย้ำ ซ้ำเติมใจเรา
- ไม่เคยจะนึกฝันจะเจอเองซักครั้ง
- กับความผิดหวังต้องเจ็บต้องเหงา
- อ่านไปอย่างช้าช้ารักมันช้ำช้ำ
- แต่มันไม่ขำเพราะเป็นตัวเรา
- ไม่เคยจะนึกฝัน
- จะเจอเองซักครั้งกับความผิดหวัง
- ต้องเจ็บต้องเหงา ต้องเจ็บต้องช้ำ
- เป็นอย่างตัวเรา
เพลงโปรดเพื่อนคนไหนร้องได้มาช่วยร้องหน่อยค่ะ🤟ขออภัยเจ็บคออยู่เสียงไม่เต็มเท่าไหร่
82 18 1256
2020-10-24 05:50 HUAWEISTK-L22
Mga Komento 18
ขอมาไล้รั่วๆๆแทน..🥰
ขอบคุณมากๆค่ะพี่อ้อ🤗🤗🤗😚😚😚🙏🙏🙏🙏🌹🌹🌹🌹🌹
แปะไว้ก่อนนะคะพี่😊😊😊👌👌👌🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻
ขอบคุณมากๆค่ะนก... รอๆๆๆๆ🌹🌹🌹🌹🤗🤗
เพราะทั้งคุ่ค่ะพี่สาวสบายดีนะค่ะ
ขอบคุณมากๆค่ะน้องหล่า🙏🙏🙏🙏🙏
ยินดีจ้า
ไพเราะดีครับ
ขอบคุณมากๆค่ะพี่ชายใหญ่🙏หนูยังไม่สบายเลยไม่ได้ร้องเพลงเลยค่ะ🌹🌹🌹🌹🌹🙏🙏🙏🙏🙏🙏
ยินดีครับ ขอให้หายไวๆนะครับผม