แม่ชานอ้อย
เธอเหมือนกากอ้อยที่สิ้นรสหวาน
- เธอเหมือนกากอ้อยที่สิ้นรสหวาน
- เหลือเพียงแต่ชาน
- ที่คนเขาพ่นลงดิน
- แม้นแต่เพียงมด
- ยังหมดกะใจ มิใฝ่ถวิล
- เจ้าเป็นชานอ้อยไร้สิ้น
- ตกอยู่กลางดินสิ้นความเอมอิ่ม
- ถ้าแม้นหากเธอ ยังมีรสหวาน
- ติดเพียงผิวชาน
- พี่ยังนึกอยากจะชิม
- เจ้าสิ้นโอชา
- พี่หมดศรัทธาแล้วอยากจะลิ้ม
- เขาผ่านเจ้ามาเสียอิ่ม
- พี่หรือจะชิมแม่อ้อยเหลือเดน
- น้ำตาลก้นแก้ว
- คนชิมหมดแล้ว แก้วยังหวาน
- ถึงทิ้งไว้นาน
- คราบน้ำตาลยังเด่น
- แต่อ้อยอย่างเจ้า
- พอคนเขาชิมแล้วขว้างชานเล่น
- เปรอะเปื้อนถนนคนเห็น
- เหม็นเบื่อระอาราคาไม่มี
- สมแล้วที่เจ้าทนงความหวาน
- จึงเหลือเพียงชาน
- สิ้นความหวานต่ำศักดิ์ศรี
- เคล้าอยู่กลางดิน
- ถูกหมิ่นถูกเย้ยแสนเจ็บฤดี
- เจ้าไม่เชื่อคำของพี่
- นี่แหละจึงกลาย เป็นแม่ชานอ้อย
- สมแล้วที่เจ้าทนงความหวาน
- จึงเหลือเพียงชาน
- สิ้นความหวานต่ำศักดิ์ศรี
- เคล้าอยู่กลางดิน
- ถูกหมิ่นถูกเย้ยแสนเจ็บฤดี
- เจ้าไม่เชื่อคำของพี่
- นี่แหละจึงกลาย เป็นแม่ชานอ้อย
Comment 2
เพราะจังค่าาา