สัจจะของสาวชาวนา
แว่วพี่ครวญรำพัน
- แว่วพี่ครวญรำพัน
- ทุกวันพี่คร่ำครวญเสียงปร่าง
- เป็นถ้อยคำทำนองรักมา
- หวั่นใจนักว่าพี่จะมาไม่ได้
- รักน้องพี่ต้องมาขอ
- ถึงเงินไม่พอก็ไม่เป็นไร
- รักแท้ไม่ต้องมีรถยนต์
- ขี่เกวียนสองคนก็ยังสุขใจ
- แทะเกลือกินแกลบกินดิน
- ก็เหมือนกับกินไก่ตอนย่างไฟ
- ถึงพี่จะเป็นชาวนา
- น้องเป็นชาวป่าไม่ต่างกันตรงไหน
- ขอให้พี่รักให้ตลอด
- ขอให้พี่รักให้ตลอด
- พี่อย่าลวงล้วงปอดให้น้องช้ำใจ
- พี่อย่ามัวรำพัน
- รักกันก็รีบมาขอได้
- จะกอดคอคลอเครียเรื่อยไป
- แนบนอนชิดใกล้ไม่จากไปทุกคราว
- จะพัดพี่ให้คลายร้อน
- ถึงยามหลับนอนให้กอดแก้หนาว
- มุ้งหมอนไม่ให้ดำเหม็นหมัก
- จะเอาไปซักตากแดดให้ขาว
- เช้ามาก็จะถูเรือน
- ไม่ต้องให้เตือนพูดกันยืดยาว
- หุงข้าวผ่าฟืนปลิงปลาไว้คอยเตรียม
- รอท่าพี่กลับมาทุกคราว
- น้องจะต้มโคล้งให้มากๆ
- น้องจะต้มโคล้งให้มากๆ
- ให้พี่กินซีดปากเหยาะพริกมะนาว
- พี่อย่ามัวรำพัน
- รักกันก็รีบมาขอได้
- จะกอดคอคลอเครียเรื่อยไป
- แนบนอนชิดใกล้ไม่จากไปทุกคราว
- จะพัดพี่ให้คลายร้อน
- ถึงยามหลับนอนให้กอดแก้หนาว
- มุ้งหมอนไม่ให้ดำเหม็นหมัก
- จะเอาไปซักตากแดดให้ขาว
- เช้ามาก็จะถูเรือน
- ไม่ต้องให้เตือนพูดกันยืดยาว
- หุงข้าวผ่าฟืนปลิงปลาไว้คอยเตรียม
- รอท่าพี่กลับมาทุกคราว
- น้องจะต้มโคล้งให้มากๆ
- น้องจะต้มโคล้งให้มากๆ
- ให้พี่กินซีดปากเหยาะพริกมะนาว
評論 0