บาปบริสุทธิ์
อันคนเราหญิงชายทั้งหลายแหล่
- อันคนเราหญิงชายทั้งหลายแหล่
- ต่างมีดีมีแย่อยู่พอๆ กัน
- ถึงเมื่อคราแรกเจอกันมาหวานชื่น
- ต่างหยิบยื่นความดีให้แก่กัน
- ผมเป็นสภาพบุรุษนะครับ
- ฉันเป็นสุภาพสตรีค่ะ
- ผมไม่กินเหล้าไม่สูบยานะ
- ฉันก็ไม่ยุ่ง และขี้บ่น
- วันเวลาหมุนไปรักหวานชื่น
- ต่างหยิบยื่นความดีให้แก่กัน
- ความรักความงดงามช่างยิ่งใหญ่
- จึงตกลงปลงใจไปแต่งงานกัน
- ผมยังกลับบ้านตรงเวลานะ
- ฉันเป็นแม่บ้านที่ดีค่ะ
- ผมให้เงินเดือนคุณหมดเลยนะ
- ฉันจะใช้สอยอย่างประหยัดจ๊ะ
- วันเวลาผันไปรักชักเบื่อ
- ต่างไม่เหลือสิ่งดีมาอวดกัน
- ต่างคนค่างเริ่มทำในส่งใหม่
- เริ่มรำมวยไทยใส่ก้านคอกัน
- ผมไม่กินเหล้ากัเพื่อนมานะ
- ฉันไปงานเลี้ยงที่ทำงานย่ะ
- ผมให้เงินคุณแค่นี้พอนะ
- ฉันก็มีภาระใช้มากกว่าเก่า
- ยามเมื่อความอดทนถึงที่สุด
- จึงต้องหยุดไว้ตรงเลิกรากัน
- มันจึงเป็นผลงานที่แสนห่วย
- คนที่ซวยก็คือตัวลูกน้อย
Comment 0