อ่อนเค็ม
เพชรบุรีถิ่นที่เราเกิดกาย
- เพชรบุรีถิ่นที่เราเกิดกาย
- พวกเราทั้งหลาย
- ชอบเรียกกันว่าเมืองเพชร
- ของกินมากมาย
- ที่เที่ยวทั้งหลายล้วนสวยเสด็จ
- ตั้งแต่ว่าไม่มีเพชร
- มีแต่ต้นตาลเยอะแยะ
- ว่างจากงานนา
- เราก็พากันทำตาล
- ตาลโตนดนั้นหวาน
- แสบไส้แสบพุงเชียวแหละ
- แต่กว่าจะได้
- ตกเหงื่อในกายไปหลายแหมะ
- ต้องนั่งเคี่ยวจนเหงื่อแฉะ
- ทั้งอัฐทั้งแปะยังค่อยจะมีม่ะ
- คนยากคนจน
- ค่อยมีคนเขาอยากเข้าใกล้
- เขาเหม็นกลิ่นโคลนสาบควาย
- พูดด้วยได้ม่ะเดี๋ยวเสื่อมศักดิ์ศรี
- จะรวยจะจน
- คิดเรียว่าพ้นความเป็นผี
- ลองเกลอยากจนบ้าวสิ
- อ้าวว่าไงเล่าสมมะหน้า
- อยากอ่อนเค็ม
- ลูกเมืองเพชรต้องใจเด็ดอดทน
- แม่น้ำเพชรยิ่งแห้งค้น
- หัวใจเราก็ยิ่งเข้ม
- ไม่เข้มไงไหวอดจะตาย
- ดอกเบี้ยมันเต็ม
- เที่ยวขอเขากินแระๆเล็มๆ
- ฉันค่อยนัเลงใหญ่ไม่ร้อก
- อ้าวเพชรบุรีถิ่นที่เราเกิดกาย
- พวกเราทั้งหลาย
- ชอบเรียกกันว่าเมืองเพชร
- ของกินมากมาย
- ที่เที่ยวทั้งหลายล้วนสวยเสด็จ
- ตั้งแต่ว่าไม่มีเพชร
- มีแต่ต้นตาลเยอะแยะ
- ว่างจากงานนา
- เราก็พากันทำตาล
- ตาลโตนดนั้นหวาน
- แสบไส้แสบพุงเชียวแหละ
- แต่กว่าจะได้
- ตกเหงื่อในกายไปหลายแหมะ
- ต้องนั่งเคี่ยวจนเหงื่อแฉะ
- ทั้งอัฐทั้งแปะยังค่อยจะมีม่ะ
- คนยากคนจน
- ค่อยมีคนเขาอยากเข้าใกล้
- เขาเหม็นกลิ่นโคลนสาบควาย
- พูดด้วยได้ม่ะเดี๋ยวเสื่อมศักดิ์ศรี
- จะรวยจะจน
- คิดเรียว่าพ้นความเป็นผี
- ลองเกลอยากจนบ้าวสิ
- อ้าวว่าไงเล่าสมมะหน้า
- อยากอ่อนเค็ม
- ลูกเมืองเพชรต้องใจเด็ดอดทน
- แม่น้ำเพชรยิ่งแห้งค้น
- หัวใจเราก็ยิ่งเข้ม
- ไม่เข้มไงไหวอดจะตาย
- ดอกเบี้ยมันเต็ม
- เที่ยวขอเขากินแระๆเล็มๆ
- ฉันค่อยนัเลงใหญ่ไม่ร้อก
評論 0