ไถ่เธอคืนมา
ผ่านไปสองปี
- ผ่านไปสองปี
- ที่เธอมาหายจาก
- ข่าวคราวว่า
- พ่อแม่เธอนั้นพาไปขาย
- เจ็บและช้ำ
- ต้องจำทน
- เพราะความจน บังคับจิตใจ
- จากเชียงฮาย
- ไปขายตัวอยู่สุไหงโกลก
- พี่ตั้งตารอ
- ให้ได้ กลับคืนบ้านนา
- ถึงไม่มี ทีวี ตู้เย็น
- ก็ไม่เห็นเป็นไร
- ทิ้งความเชื่อค่านิยม
- ของคนเก่าล้าสมัย
- ช่วยกันทำนา
- ปลูกข้าว ยังพอได้อยู่
- ผ่านชีวิตได้ชื่นชมโลกสวย
- ได้เพียงสิบห้าปี
- ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบ
- กับความมืดมน
- ผ่านมือชาย
- เป็นร้อย เป็นพัน
- ต้องกล้ำกลืน และอดทน
- เพื่อเก็บเงินส่งบ้าน
- ไถ่ถอนตัวเอง
- ยังคงคอยวนเวียนจะได้พ้นผ่าน
- วันคืนทรมานมีใครเข้าใจไหม
- รอคอยวันเวลาที่จะได้พ้นผ่านไป
- แล้วเมื่อไร
- อยากให้เธอรู้
- ผ่านชีวิตได้ชื่นชมโลกสวย
- ได้เพียงสิบห้าปี
- ได้แค่นี้ชีวิตกลับมาพบ
- กับความมืดมน
- ผ่านมือชาย
- เป็นร้อย เป็นพัน
- ต้องกล้ำกลืน และอดทน
- เพื่อเก็บเงินส่งบ้าน
- ไถ่ถอนตัวเอง
- ยังคงคอยวนเวียนจะได้พ้นผ่าน
- วันคืนทรมานมีใครเข้าใจไหม
- รอคอยวันเวลาที่จะได้พ้นผ่านไป
- แล้วเมื่อไร
- อยากให้เธอรู้
Comments 2
✨🌺🌺✨🌺🌺✨ 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 🌺🌺🌺🌺🌺🌺🌺 ✨🌺🌺🌺🌺🌺✨ ✨✨🌺🌺🌺✨✨ ✨✨✨🌺✨✨✨
😊😊😊💖💖💖👏👏👏