วานเพื่อนเขียนจดหมาย
นอนคิดถึงเขา แต่เราไม่มีโอกาส
- นอนคิดถึงเขา แต่เราไม่มีโอกาส
- จึงหยิบกระดาษ
- มาเขียนจดหมายสักใบ
- ก็เขียนไม่เป็น
- แล้วเราจะทำเช่นไร
- วานพวกเขียนให้
- ก็อายแสนอาย เพื่อนตน
- หนังสือหนังหา
- เกิดมาไม่เคยได้อ่าน
- ชีวิตซมซาน
- ต่างบ้านต่างเมืองเหลือทน
- พ่อแม่ อาภัพ ขาดทรัพย์
- ขาดสินดิ้นรน
- เป็นเพราะความจน
- จึงไม่ได้เข้าโรงเรียน
- มีชาย บ้านไกล มาหมายจับจอง
- ตั้งแต่ฉลอง ตัวศาลาการเปรียญ
- เมื่อปีที่แล้ว
- เขาส่งจดหมายแวะเวียน
- เราอยากจะเขียน
- ก็เขียนจดหมายไม่เป็น
- นอนคิดถึงเขา
- เลยวานเพื่อนเราเขียนให้
- ต้องมาหมองไหม้
- เพราะเขาแย่งไปให้เห็น
- ไม่ใช่อื่นไกล
- ก็คนที่เราพึ่งลายเซ็นต์
- แสนช้ำลำเค็ญ
- เกิดเป็นคนโง่อย่างเรา
- นอนคิดถึงเขา
- เลยวานเพื่อนเราเขียนให้
- ต้องมาหมองไหม้
- เพราะเขาแย่งไปให้เห็น
- ไม่ใช่อื่นไกล
- ก็คนที่เราพึ่งลายเซ็นต์
- แสนช้ำลำเค็ญ
- เกิดเป็นคนโง่อย่างเรา
評論 1
มัก..หลาย...เพื่อนสาวคน..นี้...คุนเจ้...ร่วงข้าว....ยายวันร้องแล้วอย่าเด้อ...เจ้คนงาม...5555