กระถินคืนถิ่น (ກະຖິນຄືນຖິ່ນ)
ลมเอยลม
- ลมเอยลม
- ลมหนาวพัดฮวงข้าว
- ลมเหนือพัดมาเบาๆ
- แต่ความเหงา
- เข้าเต็มห้องใจ
- จากนามาเกือบสองปี
- อยู่ราชธานีเมืองไทย
- แดนดินถิ่นสะตอผักใหญ่
- แต่หัวใจยังห่วงหาบ้านเฮา
- ลมวอยวอย
- ใจล่องลอยว้าเหว้
- คิดฮอดบ้านเฮาแท้เด้
- คิดเด้คิดฮอดผู้บ่าว
- จากกันวันออกพรรษา
- สัญญาว่าสิคืนบ้านเฮา
- ไปนั่งเบิ่ง
- บุญสวงเฮือหม่องเก่า
- หม่องสองเฮา
- นัดกันมั่นหมาย
- คำอ้ายสั่งยังดังก้อง
- อยู่วอนวอน
- วอนวอนวอนวอน
- หัวใจยังห่วงหาอาวรณ์
- ยามนอน
- ก็กอดหมอนแทนอ้าย
- บ่เคยลืมหมากกะถิน
- ถึงกินสะตอฝักใหญ่
- ยามกินหมากสะตอเทื่อใด
- ก็คิดใส่หมากกะถินบ้านเฮา
- คนเอยคน
- คนหูเบาเอาง่าย
- สั่งให้รอคงบ่เถิงตาย
- สิโวยวายหยังเด้ผู้บ่าว
- อดใจรออีกจั๊กปี
- เถิงปีนี้นัดกันแล้วฟาวล์
- ปีสิมาจึงพ้อกันหนอเฮา
- น้องสิต่าวคืนถินกะถิน
- คำอ้ายสั่งยังดังก้อง
- อยู่วอนวอน
- วอนวอนวอนวอน
- หัวใจยังห่วงหาอาวรณ์
- ยามนอน
- ก็กอดหมอนแทนอ้าย
- บ่เคยลืมหมากกะถิน
- ถึงกินสะตอฝักใหญ่
- ยามกินหมากสะตอเทื่อใด
- ก็คิดใส่หมากกะถินบ้านเฮา
- คนเอยคน
- คนหูเบาเอาง่าย
- สั่งให้รอคงบ่เถิงตาย
- สิโวยวายหยังเด้ผู้บ่าว
- อดใจรออีกจั๊กปี
- เถิงปีนี้นัดกันแล้วฟาวล์
- ปีสิมาจึงพ้อกันหนอเฮา
- น้องสิต่าวคืนถินกะถิน
Komen 0