แยกทางที่บางกอก
เคยร่วมสุขเคยร่วมทุกข์กันมา
- เคยร่วมสุขเคยร่วมทุกข์กันมา
- ตั้งแต่ครั้งทำนาบ้านนอก
- หนีกันดารมาทำงานบางกอก
- เรารักกันแยกกันไม่ออก
- มาบางกอกกอดคอกันมา
- บ้านหลังต่ำย่านสลัมคนจน
- เราสองคนยิ้มให้กันเต็มหน้า
- ไม่มีแววว่ารักจะร้างโรยรา
- เหนื่อยร่างกาย
- ก็แสนสบายอุรา
- เหมือนฟ้าผ่าไม่มีเค้าฝน
- พอมีเงินมีชื่อเสียง
- เราทุ่มเถียงกันวันละเจ็ดแปดหน
- บ้านใกล้เคียงมีเสียงนินทา
- อายขายหน้าก็ทนท้น ทน
- ลืมก๋วยเตี๋ยวห่อเดียวยามยาก
- ยามอดอยากก็แบ่งกันสองคน
- มีข้าวของบ้านช่องรถยนต์
- ลืมความรักเมื่อเราเริ่มต้น
- เหลือจะทนก็ต่างคนต่างไป
- มาบางกอก
- ต้องมาแยกทางกัน
- ไม่มีวันกอดคอกันได้
- พอได้ดีถือว่าดีเหนือใคร
- พออิ่มท้องหาทดลองใหม่ๆ
- ฉันร้องไห้ไม่กี่ปีคงหาย
- มาบางกอก
- ต้องมาแยกทางกัน
- ไม่มีวันกอดคอกันได้
- พอได้ดีถือว่าดีเหนือใคร
- พออิ่มท้องหาทดลองใหม่ๆ
- ฉันร้องไห้ไม่กี่ปีคงหาย
ถ้าใครร้องได้เชิญนะคะ
28 6 1299
2020-11-16 18:41 vivo 1611
Bình luận 6
ร้องไม่เป็นค่ะแกะก่อนน่ะค่ะ
ขอบใจจ้า...ร้องด้วยกันนะ🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄
แกะเบาๆนะ...เดี๋ยวเลือดออก
ไม่เห็นรอยยิ้มไม่รู้แกะออกไหม
ต้องขอโทษน่ะค่ะคุณเจี๊ยบแกะไม่ออกค่ะไม่มีเล็บไว้ตอนต่อไปน่ะค่ะขอสุมาเตะ🙏🏾🙏🏾🙏🏾🙏🏾🙏🏾
เล็บสั้นแน่เลย ไม่เป็นไรค่ะ
