แม่พิมพของชาติ
แสงเรืองๆ
- แสงเรืองๆ
- ที่ส่องประเทืองอยู่ทั่วเมืองไทย
- คือแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่
- โอ้ครูไทยในแดนแหลมทอง
- เหนื่อยยากอย่างไร
- ไม่เคยบ่นไปให้ใครเขามอง
- ครูนั้นยังลำพอง
- ในเกียรติของตนเสมอมา
- ที่ทำงานช่างสุดกันดาร
- ในป่าดงไพร
- ถึงจะไกลก็เหมือนใกล้
- เร่งรุดไปให้ทันเวลา
- กลับบ้านไม่ทันบางวัน
- ต้องไปอาศัยหลวงตา
- ครอบครัวคอยท่า
- ไม่รู้ว่าไปอยู่ไหน
- ถึงโรงเรียน
- ก็เจียนจะสายจวนได้เวลา
- เห็นศิษย์รออยู่พร้อมหน้า
- ต้องรีบมาทำการสอน
- ไม่มีเวลา
- ที่จะได้มาหยุดพอพักผ่อน
- โรงเรียนในดงป่าดอน
- ให้โหยอ่อนสะท้อนอุรา
- ชื่อของครูฟังดูก็รู้ชวนชื่นใจ
- งานที่ทำก็ยิ่งใหญ่
- สร้างชาติไทยให้วัฒนา
- ฐานะของครูใครๆ
- ก็รู้ว่าด้อยหนักหนา
- ยังสู้ทนอุตส่าห์
- สั่งสอนศิษย์มาเป็นหลายปี
- นี่แหละครู
- ที่ให้ความรู้อยู่รอบเมืองไทย
- หวังสิ่งเดียว
- คือขอให้เด็กของไทยในผืนธานี
- ได้มีความรู้
- เพื่อช่วยเชิดชูไทยให้ผ่องศรี
- ครูก็ภูมิใจ
- ที่สมความเหนื่อยยากตรากตรำมา
ความเห็น 3
ขอบคุณดอกไม้สวยๆค่ะ
ไพเราะ เพราะพริ้ง หวานจับใจมากคะ 👍💐🌺💐🌺💐🌺💐
,•’``’•,•’`
’•, 
`’•,,•’` 
┊┊
┊┊┊
ไพเราะเพราะพริ้งคะ 
