กระถางดอกไม้ให้คุณ
ขอให้ฉันได้ร้อง
- ขอให้ฉันได้ร้อง
- เพลงบ้างสักเพลง
- ฉันไม่เคยคิดร้อง
- เพลงเลยสักเพลง
- เพลงนี้เป็นเพลงแรก
- และเป็นเพลงสุดท้าย
- ในชีวิตของฉัน
- ที่คุณจะได้ยินได้ฟัง
- ความหลังครั้งเมื่อฉัน
- หัดเล่นดนตรี
- มีฉิ่งฉับเป่าแตร
- กลองแทร็กและนิ้งหน่อง
- พอเลิกเรียนเพื่อนฝูง
- เริ่มซ้อมดนตรี
- ดังตั้งแต่ต้นซอย
- ยันถึงท้ายซอย
- อ๊อดหัดเล่นดนตรี
- เพราะมีใจรัก
- ในเสียงเพลง
- เสียงดนตรีบรรเลง
- เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตอ๊อด
- เราร่วมกันบรรเลงบทเพลง
- กล่อมโลกให้สดใส
- คลายความหงอยความเหงา
- ความเศร้าความทุกข์
- และความโศก
- ขอให้ฉันได้ร้อง
- เพลงบ้างสักเพลง
- ฉันไม่เคยคิดร้อง
- เพลงเลยสักเพลง
- เพลงนี้เขาบังคับ
- ให้ฉันต้องร้อง
- ต้องฝึกตั้งนานเท่าใด
- ก็ยังร้องไม่ค่อย
- จะเป็นเพลง
- อ๊อดหัดเล่นดนตรี
- เพราะมีใจรัก
- ในเสียงเพลง
- เสียงดนตรีบรรเลง
- เป็นส่วนหนึ่ง
- ของชีวิตอ๊อด
- เราร่วมกันบรรเลงบทเพลง
- กล่อมโลกให้สดใส
- คลายความหงอยความเหงา
- ความเศร้าความทุกข์
- และความโศก
- แล้วอยู่มาวันหนึ่ง
- ฉันจึงมาเข้าใจ
- มีกระถางต้นไม้
- ปลิวข้ามหลังคา
- ตกลงมากลางวง
- ตรงฉันพอดี
- ทั้งดอกไม้กระถาง
- ก้อนดินและเสียงด่า
- ดูเวลาก็ปาเข้าไปสองยาม
- ฉันจึงยิงคำถาม
- ถามเจ้าของดอกไม้
- ถามว่าเสียงของฉัน
- มีแววแค่ไหน
- เสียงตอบมาไกลไกล
- ว่าเลิกร้อง จะดี กว่า
Bình luận 4
เพราะค่ะ
ขอบคุณคับ
ชอบทั้งเพลงและชอบคน55
จิงหรอเขินเลนะเนี่ย