โลกที่แบกไว้
น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็พลันไหลออกมา
- น้ำตาที่กลั้นเอาไว้ก็พลันไหลออกมา
- ปัญหาที่เก็บเอาไว้ก็พลันวิ่งเข้าตา
- รสชาติของชีวิตที่น่ากลัว
- คือกลัวการว่าใครไม่เข้าใจ
- โอ้ว เธอเบื่อ และท้อ
- เกินกว่าจะมีใครเข้าใจ
- โลกนี้มันโหดร้าย กับเธอเกินไป
- กับเธอมากไป
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- กว่าจะถึงจุดหมายที่เธอวาดเอาไว้
- โอ้ว เธอเบื่อ และท้อ
- เกินกว่าจะมีใครเข้าใจ
- โลกนี้มันโหดร้าย กับเธอเกินไป
- กับเธอมากไป
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- อู้
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
- และไม่รู้ต้องไปอีกเท่าไหร่
- และไม่รู้ต้องเดินอีกไกลแค่ไหน
- กว่าจะถึงจุดหมายที่เธอวาดเอาไว้
- เธอคงแบกความหวังมากเกินไป
- เธอเริ่มเหนื่อยและล้าทั้งหัวใจ
- ใครคงฝากความหวังไว้มากมายกับเธอ
Komentar 2
ถ้ามันหนักไปก็วางลงคะ
เนื้อเสียงดีมาก ฟังสบาย ยอดเยี่ยมเลย