หม่น
มันนานเท่าไรที่เราจากกัน
- มันนานเท่าไรที่เราจากกัน
- ความจริงช่างเลือน
- จนลืมทุกอย่าง
- เลิกจำไปแล้วแค่ความหลัง
- แต่ฉันไม่รู้ว่าเพราะอะไร
- ทำไมวันนี้ที่ฟ้ามืดลง
- ความเศร้าเหล่านั้น
- ถึงย้อนมาอีกครั้ง
- และเพียงแค่เสี้ยวนาที
- ที่ฉันเผลอคิดถึงเธอขึ้นมา
- น้ำตาที่อยู่ในใจ
- ก็เก็บมันเอาไว้
- ต่อไปไม่ไหว
- มองไปทางไหน
- ในใจฉันยังคงอ้างว้าง
- ในวันนี้ที่ใจหม่น
- จนแทบทนไม่ไหว
- จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ
- ทุกความทรงจำของเราได้
- ช่วยทำให้วันหม่นๆ
- มันพ้นผ่านไปสักที
- ฉันรู้ชีวิตก็เป็นแบบนี้
- ไม่ว่าเรื่องนั้นจะร้ายหรือดี
- แต่ในไม่ช้าแล้วมันจะผ่านไป
- แต่พอฉันได้รับรู้
- ยิ่งฉันฝืนแกล้งทำว่าเข้าใจ
- ความเศร้าที่เก็บซ่อนไว้
- มันก็ทำให้ฉันแทบยืนไม่ไหว
- มองไปทางไหน
- ในใจฉันยังคงอ้างว้าง
- ในวันนี้ที่ใจหม่น
- จนแทบทนไม่ไหว
- จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ
- ทุกความทรงจำของเราได้
- ช่วยทำคลายให้วันหม่นๆ
- มันหายอ่อนแอสักที
- มองไปทางไหน
- ในใจฉันยังคงอ้างว้าง
- ในวันนี้ที่ใจหม่น
- จนแทบทนไม่ไหว
- จะมีทางไหนที่ฉันจะลบ
- ทุกความทรงจำของเราได้
- ช่วยทำให้วันหม่นๆ
- มันพ้นผ่านไปสักที
- เมื่อไรที่ใจหม่นๆ
- ของคนซึมเซา
- จึงจะคุ้นเคย
- กับวันที่มันเงียบเหงา
- ที่ทำให้วันดีๆของเขา
- กลับมาสักที
评论 1
เพราะมากๆๆครับ