แตงเฉาตาย
ตั้งแต่รังสิต
- ตั้งแต่รังสิต
- ไปจนติดบางปะอิน
- พหลโยธิน
- มีของกินไม่น้อย
- แม่ค้าหน้าหวาน
- ตั้งร้านแผงลอย
- ปากนิดจมูกหน่อย
- มานั่งร้อยพวงมาลัย
- สะพานรังสิต
- เชื่อมติดใต้เหนือ
- มีก๋วยเตี๋ยวเรือ
- ตั้งแต่เหนือจรดใต้
- วันเสาร์วันอาทิตย์
- แฟนเขาติดมากมาย
- แต่เดี๋ยวนี้เขาย้าย
- เลิกขายริมคลอง
- ที่ริมทางระหว่างที่กล่าว
- มีแม่ค้าสาวหน้าขาวผิวผ่อง
- ผัดหน้าทาแป้งเสียแดง
- นั่งร้านขายแตง
- อยู่ที่ริมคลอง
- ฝานแตงแดงแดงเป็นแผ่น
- เหมือนหนึ่งเชิญแฟน
- ให้ชิมลิ้มลอง
- รอยยิ้มเหมือนน้ำผึ้งหยด
- ทำให้ผมไวพจน์
- ต้องจอดรถลงไปมอง
- แตงเล็กแตงใหญ่
- วางขายเป็นตับ
- เจ้าของต้อนรับ
- ด้วยรอยยิ้มย่อง
- ชาติเจ้าชู้ประตูดิน
- ผมไม่ได้ซื้อแตงกิน
- แต่อยากจะจีบเจ้าของ
- จึงแกล้งถามเนื้อความในใน
- ว่าแตงน้องสองใบ
- น้องจะขายไหมน้อง
- เพลินคุยอยู่กับแม่ค้า
- นั่นเจ้าของแตงมา
- ตั้งท่าคอยจ้อง
- ไม่พูดจาไว้ท่าอมภูมิ
- ในมือพ่อหนุ่ม
- นั้นกุมไม้พลอง
- แม่ค้าแถวนี้
- นั้นคงจะมีเจ้าของ
- ลาก่อนนะน้อง
- โอ้แม่แตงเฉาตาย
- ตั้งแต่วันนั้น
- ผมผ่านไปมา
- ไม่เคยมองหน้า
- แม่ค้าคนไหน
- เพราะเบื่อรอยยิ้ม
- ทำให้อิ่มหัวใจ
- ล้วนแต่แตงเฉาตาย
- เจ้าของเธอมี
ความเห็น 2
ร้องเพราะดี แต่ถ้าเพิ่มคีสักหน่อย รับรองไม่มีที่ติเลย
เพราะไปอีกแบบคับ 😆💌