สำนึกได้ก็สายเกิน
หลายครั้งที่ทำให้เธอร้องไห้
- หลายครั้งที่ทำให้เธอร้องไห้
- เพราะความเจ้าชู้มักง่าย
- จากคนที่ไว้ใจที่สุด
- หลายครั้งที่ทำให้เธอปวดร้าว
- ต้องกินน้ำตาแทนข้าว
- ความเหงาเป็นเพื่อนทุกคืน
- หลายคดีที่ก่อไว้
- เธอก็ยังให้อภัย
- ถึงจะเจ็บจนแทบขาดใจ
- ก็ยังทนฝืน
- เหตุผลง่าย
- ง่ายแต่แน่นหนัก
- ก็คือรักคำเดียวเท่านั้น
- แต่ใจมืดบอดของฉัน
- กลับมองไม่เห็นคุณค่า
- จนต่อมความอดทนสุดท้าย
- แตกสลายลงในพริบตา
- เมื่อฉันโผล่หัวกลับมา
- ก็พบแต่ความว่างเปล่า
- หลายคดีที่ก่อไว้
- เธอก็ยังให้อภัย
- ถึงจะเจ็บจนแทบขาดใจ
- ก็ยังทนฝืน
- เหตุผลง่าย
- ง่ายแต่แน่นหนัก
- ก็คือรักคำเดียวเท่านั้น
- แต่ใจมืดบอดของฉัน
- กลับมองไม่เห็นคุณค่า
- จนต่อมความอดทนสุดท้าย
- แตกสลายลงในพริบตา
- เมื่อฉันโผล่หัวกลับมา
- ก็พบแต่ความว่างเปล่า
- สมเพชตัวเองที่โง่อย่างนี้
- ฟ้ามอบคนที่แสนดี
- ไม่มีปัญญารักษาไว้
- ปล่อยฉันให้จมน้ำตาเดียวดาย
- ชดใช้สิ่งที่ทำไป
- เพราะหัวใจฉันมันมืดบอด
- ปล่อยฉันให้จมน้ำตาเดียวดาย
- ชดใช้สิ่งที่ทำไป
- สำนึกได้มันก็สายเกิน
Komentar 0