ฝนหลงฟ้า
สาวบ้านนาโสภาเลิศล้น
- สาวบ้านนาโสภาเลิศล้น
- ชื่อว่าน้ำฝน
- นวลน้องเป็นคนขอนแก่น
- ถิ่นเมืองงาม
- ดินแดนหมอลำหมอแคน
- ช่างงามเหลือผิวเนื้อ
- ขาวนวลเนียนแน่น
- เพราะด้วยอยากรวยเงินแสน
- โลดแล่นร้องไปเมืองกรุง
- ฝนในดงก็เลยหลงฟ้า
- ไม่หลั่งลงมา
- หล่อเลี้ยงข้าวปลาในทุ่ง
- เข้าไปปรน
- ปล้นปลิ้นยุงลิ้นเมืองกรุง
- พี่สับสนเล่ห์กลของคนเมืองยุง
- ทิ้งข้าวทิ้งเหย้าทิ้งยุ้ง
- มาหลงเลี้ยงยุงระยำ
- ค่าสวาทอนาถโอ้หยาดน้ำฝน
- น้ำตาร่วงหล่น
- ปวดร้าวเมื่อก้าวถลำ
- หยาดฝนเย็น
- ก็กลายเปลี่ยนเป็นน้ำคลำ
- จมลึกลงทางต่ำสุดซ้ำซอกฤดี
- ขอแก้วตากลับมาเถิดฝน
- โปรดกลับมาปรน
- หล่นรดลงบนใจพี่
- พี่ยังปองถึงตัวน้องมีราคี
- เฝ้าแต่ฝันครวญหาทุกวันทุกหวี่
- สูงค่าบ้านนาเรานี้
- นี่หรือคือความจริงใจ
- ขอแก้วตากลับมาเถิดฝน
- โปรดกลับมาปรน
- หล่นรดลงบนใจพี่
- พี่ยังปองถึงตัวน้องมีราคี
- เฝ้าแต่ฝันครวญหาทุกวันทุกหวี่
- สูงค่าบ้านนาเรานี้
- นี่หรือคือความจริงใจ
Komentar 2
เพราะมากค่ะ
🧡 ❤️🎸