ไกลบ้าน(Explicit)
เดินทางมาตั้งไกล
- เดินทางมาตั้งไกล
- เดินมาโดยไม่มีใคร
- ฉันไม่คิดท้อแท้
- พูดกับตัวเองไม่เป็นไร
- ฉันไม่สนไม่แคร์
- ว่าทางข้างหน้าจะเป็นไง
- ได้แต่คิดและหวังว่า
- ครอบครัวฉันต้องสบาย
- ต้องสร้างบ้านหลังใหญ่
- ให้พ่อแม่ฉันอยู่สบาย
- ต้องรีบจับรีบทำ
- ก่อนที่เวลานั้นมันจะสาย
- ฉันนั้นรู้ตัวดี
- ว่าที่ฉันทำนั้นมันไม่ง่าย
- ฉันจะทำต่อไป
- ตราบใดที่ฉันยังหายใจ
- ฉันออกมาทำงาน
- จากบ้านมาแสนไกล
- มีท้อบ้างเหนื่อยบ้าง
- แต่ฉันต้องว่าครอบครัวเอาไว้
- บางที่คิดถึงบ้าน
- แต่เพื่อปากท้องครอบครัวไง
- ฉันสัญญาเอาไว้
- ว่าฉันกลับบ้านแม่ต้องสบาย
- ฉันมาอยู่เมือองกรุง
- บางทีเงินไม่พอใช้
- เพราะกับข้าวมันแพง
- ไม่เหมือนบ้านนอกของฉันไง
- บางเดือนกินมาม่า
- แล้วส่งเงินให้ครอบครัวไป
- แต่ฉันก่ต้องทน
- เพื่อบ้านของฉันหลังใหญ่
- ถ้าไม่ลงแรงจำไว้ไม่ได้ตัง
- ใจสู้เท่านั้นที่พาตัวฉันไปถึงฝัน
- คำคนดูถูกไม่ต้องไปสนช่างมัน
- ก่ฉันมันต้นทุนน้อย
- ฉันเลยต้องสู้ต้องฝ่าฟัน
- ฉันต้องตื่นแต่เช้า
- เพื่อขับรถไปทำงาน
- เหนื่อยแค่ไหน
- เดี๋ยวมันก่เป็นแค่เมื่อวาน
- จงจำเอาไว้
- จงอย่าเป็นคนที่เกียจคร้าน
- จงจำเอาไว้
- เพื่อครอบครัวต้องทำงาน
- อยากกลับบ้านแค่ไหน
- ก่ทำได้แค่ปาดน้ำตา
- ฉันทำงานอย่างหนัก
- ครอบครัวฉันรอหน่อยน้า
- ฉันทำงานได้ดี
- แล้วฉันจะไปหา
- ฉันอยากกลับจะตาย
- แล้วกลับไปนอนที่บ้านนา
- ฉันนั้นคิดถึงจังพ่อจ๋าแม่จ๋า
- ถึงเวลาเลิกงาน
- แล้วฉันจะรีบโทรหา
- ฉันมาอยู่ที่นี่
- ฉันไม่มีเพื่อนหรอกหนา
- เพราะฉันนั้นมันจน
- เลยไม่มีใครอยากเข้าหา
- เพราะฉันนั้นมันจน
- เลยไกลบ้านไม่มีใคร
- ที่ฉันพอมีนั้นมันก่มีแค่ใจ
- เมื่อไหร่ที่ฉันสำเร็จ
- อยากให้ลูกหลานได้จำเอาไว้
- ว่าที่ฉันทำนั้นโคตรมีความหมาย
- ให้ป้าข้างบ้าน
- นั้นนั่งเหลือบตาดูไง
- คนที่ชอบดูถูก
- ว่าฉันนั้นไม่ทำอะไร
- ทั้งที่ลูกป้านั้น
- ยังไปแว้นมอไซค์
- พูดดูถูกคนอื่น
- ไม่ดูตัวเองบ้างหรือไง
- เดินทางมาตั้งไกล
- เดินมาโดยไม่มีใคร
- ฉันไม่คิดท้อแท้
- พูดกับตัวเองไม่เป็นไร
- ฉันไม่สนไม่แคร์
- ว่าทางข้างหน้าจะเป็นไง
- ได้แต่คิดและหวังว่า
- ครอบครัวฉันต้องสบาย
- ต้องสร้างบ้านหลังใหญ่
- ให้พ่อแม่ฉันอยู่สบาย
- ต้องรีบจับรีบทำ
- ก่อนที่เวลานั้นมันจะสาย
- ฉันนั้นรู้ตัวดี
- ว่าที่ฉันทำนั้นมันไม่ง่าย
- ฉันจะทำต่อไป
- ตราบใดที่ฉันยังหายใจ
- ฉันออกมาทำงาน
- จากบ้านมาแสนไกล
- มีท้อบ้างเหนื่อยบ้าง
- แต่ฉันต้องว่าครอบครัวเอาไว้
- บางที่คิดถึงบ้าน
- แต่เพื่อปากท้องครอบครัวไง
- ฉันสัญญาเอาไว้
- ว่าฉันกลับบ้านแม่ต้องสบาย
- ฉันมาอยู่เมือองกรุง
- บางทีเงินไม่พอใช้
- เพราะกับข้าวมันแพง
- ไม่เหมือนบ้านนอกของฉันไง
- บางเดือนกินมาม่า
- แล้วส่งเงินให้ครอบครัวไป
- แต่ฉันก่ต้องทน
- เพื่อบ้านของฉันหลังใหญ่
Bình luận 5
😁😍🤩✨🎤
เพราะมากจ้า
ชอบที่สุดเลยเพลงนี้
ไพเราะมาก ขนลุกเลยอ่ะ ชอบๆ