เด็กกำพร้า
จากเสี้ยวหนึ่งของชีวี นานแรมปีเศร้าโศกศัลย์
- จากเสี้ยวหนึ่งของชีวี นานแรมปีเศร้าโศกศัลย์
- ตัวเรานั้นคือใครกัน เนิ่นนานวันฉันยังไม่รู้ได้
- ตั้งแต่เกิดฉันกำพร้า บิดรมารดาผู้ให้กำเนิดฉัน
- มีเพียงดาวเดือนและดวงตะวัน ที่ปลอมโยนฉันคลายเหงาเศร้าตรม
- โลกช่างลำเอียงและไร้ความยุติธรรม หรือเป็นเวรกรรมที่ฉันนำติดตัว
- พ่อแม่ลืมเราช่างไม่นึกกลัว จะดีหรือชั่วสุขหรือทุกข์ไม่สนใจ
- จะขออยู่สู้ชีวิต จะไม่คิดโทษใคร
- เมื่อซ้ำแล้วขอซ้ำต่อไป แม้ดวงใจจะบอบซ้ำมาก
- จะขออยู่เพื่อความหวัง เพื่อเป็นกำลังของเด็กน้อย
- ที่กำลังเศร้าหง่อย กับเด็กกำพร้าน้อยๆต่อไป
- โลกช่างลำเอียงและไร้ความยุติธรรม หรือเป็นเวรกรรมที่ฉันนำติดตัว
- พ่อแม่ลืมเราช่างไม่นึกกลัว จะดีหรือชั่วสุขหรือทุกข์ไม่สนใจ
- จะขออยู่สู้ชีวิต จะไม่คิดโทษใคร
- เมื่อซ้ำแล้วขอซ้ำต่อไป แม้ดวงใจจะบอบซ้ำมาก
- จะขออยู่เพื่อความหวัง เพื่อเป็นกำลังของเด็กน้อย
- ที่กำลังเศร้าหง่อย กับเด็กกำพร้าน้อยๆต่อไป
- กับเด็กกำพร้าน้อยๆต่อไป
Komentar 1
ขอบคุณนะครับ