ตกง่าขามน้อย
หลงมักน้องหล่า
- หลงมักน้องหล่า
- ผู้สาวส่าบ้านร่องหินแตก
- จำได้จีบเธอเทื่อแรก
- ตั้งแต่ต้นขาม
- ง่ามันน้อยน้อย
- มาซ่อยหดน้ำ
- ใส่ปุ๋ยต้นขาม
- หวังสิได้ขื้นงอย
- ง่าขามยังง่าน้อยน้อย
- น้องบอกอ้ายคอย
- อ้ายกะคอยได้
- เพียงเจ้าบอกอ้าย
- อ้ายสิจัดให้
- คันน้องวานขึ้น
- ถึงง่าขามมันสิหมื่น
- อ้ายกะสิฝืนบืนขึ้นให้ได้
- บัดสุดท้ายแล้ว
- จักแมวโตใด๋มาขี้ใส่ใจ
- ขึ้นหย่มง่าขามไวไว
- หัวใจสลายแทบล้มทั้งยืน
- ให้คนอื่นเขาขึ้นหย่มจ้อย
- หย่มง่าขามน้อย
- ที่อ้ายใส่ปุ๋ยหดน้ำจนจื้น
- ให้คนอื่นเขาขึ้นกินจ้อย
- ง่าขามน้อยน้อย
- ผัดหลอยให้เขา
- คนอื่นมาขึ้น
- อ้ายคนเทียวเฝ้า
- เป็นหมาหัวเน่า
- นั่งเศร้าทั้งคืน
- สุดท้ายกลายเป็นคนอื่น
- ได้ปีนได้ขึ้นกกขามทรามวัย
- อ้ายสิจำเอาไว้
- ที่เจ้าเฮ็ดให้อ้ายเจ็บสุดสุด
- มื้ออื่นสิหอบฟืนไปอูด
- ใต้ง่าขามน้อย
- ให้มันวอดวาย
- คิดมาหล่ะอุก
- บ่กล้าบุกรุกเขตหวงห้ามผู้ใด๋
- สุดท้ายได้แต่ทำใจ
- เสียดายง่าขาม
- พวมงามพวมต่ง
- ให้คนอื่นเขาขึ้นหย่มจ้อย
- หย่มง่าขามน้อย
- ที่อ้ายใส่ปุ๋ยหดน้ำจนจื้น
- ให้คนอื่นเขาขึ้นกินจ้อย
- ง่าขามน้อยน้อย
- ผัดหลอยให้เขา
- คนอื่นมาขึ้น
- อ้ายคนเทียวเฝ้า
- เป็นหมาหัวเน่า
- นั่งเศร้าทั้งคืน
- สุดท้ายกลายเป็นคนอื่น
- ได้ปีนได้ขึ้นกขามทรามวัย
- อ้ายสิจำเอาไว้
- ที่เจ้าเฮ็ดให้
- อ้ายเจ็บสุดสุด
- มื้ออื่นสิหอบฟืนไปอูด
- ใต้ง่าขามน้อย
- ให้มันวอดวาย
- คิดมาหล่ะอุก
- บ่กล้าบุกรุก
- เขตหวงห้ามผู้ใด๋
- สุดท้ายได้แต่ทำใจ
- เสียดายง่าขาม
- พวมงามพวมต่ง
評論 0