ตังเก
ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน
- ฉันเกิดอยู่แดนอีสาน
- ถิ่นกันดาร
- ที่เขาดูหมิ่นดูแคลน
- จากไกล ไปหากินต่างแดน
- ก็อาลัยแสน
- เมื่อจำต้องพรากบ้านมา
- ร่อนเร่พเนจรไป
- เหมือนนกไพรไร้พงพนา
- ไม่ได้จับไถ เลยไปจับปลา
- ไม่ได้ทำนา เลยมากับเรือตังเก
- แรกแรก ก็กลัวหลายหลาย
- ต้องเมามาย คลื่นโอละเห่
- คิดถึงแม่ที่เคยไกวเปล
- โอ้เปลน้อยคือเรือตังเก
- มีแม่ทะเล กล่อมนอนแรงแรง
- แม่โมโหใครมา
- หรือเป็นตำรา
- ให้ลูกแข็งแกร่ง
- ลูกขอปูขอปลา
- มากมากเถิดหนา
- พอเป็นค่าแรง
- ทะเลมันถมไม่เต็ม
- เหมือนคนใจเค็ม
- ที่คอยยื้อแย่ง
- คนจนก็ถมไม่เต็ม
- แต่ใจไม่เค็มทำงานเข้มแข็ง
- อยากมีเรือสักลำ
- จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
- ลอยล่องลำนาวา
- ให้ปลาอิจฉาเวลาคลื่นแรง
- แม่โมโหใครมา
- หรือเป็นตำรา
- ให้ลูกแข็งแกร่ง
- ลูกขอปูขอปลา
- มากมากเถิดหนา
- พอเป็นค่าแรง
- ทะเลมันถมไม่เต็ม
- เหมือนคนใจเค็ม
- ที่คอยยื้อแย่ง
- คนจนก็ถมไม่เต็ม
- แต่ใจไม่เค็มทำงานเข้มแข็ง
- อยากมีเรือสักลำ
- จะพาคนงามที่คิดจะแต่ง
- ลอยล่องลำนาวา
- ให้ปลาอิจฉาเวลาคลื่นแรง
ความเห็น 4
💗 🎻 เพราะๆจร้าค่า 💖 💖💖💖
ร้องได้กินใจมากหัวใจแทบละลาย
ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับ