สิบสี่ กุมภาฯ
สิบเจ็ดธันวาฯ
- สิบเจ็ดธันวาฯ
- สาวน้อยคนหนึ่งเสียใจร้องไห้
- ที่มีปากเสียงกับแม่ของเธอ
- เถียงกันมากมาย
- เพราะว่าเธอได้เกิดมีรัก
- แต่แม่ของเธอกีดกันทุกทาง
- อ้อนวอนเท่าไร
- แม่ไม่ยอมรับฟัง
- สิบสี่กุมภาฯ เช้าวันใหม่
- สาวน้อยคนเก่า
- ได้หลบออกมาจากบ้านหลังใหญ่
- ด้วยใจปวดร้าว
- พ้นประตูบ้านใหญ่ไม่ไกล
- คนรักของเธอรีบเดินเข้ามา
- แล้วพากันไปขึ้นรถไฟให้ทัน
- หนีไปไกลไม่หวังให้ใครมาตาม
- ต่างสัญญา
- ทุกนาทีที่เขาและเธอ
- ก้าวไปด้วยกัน
- ทุกอย่างจะเป็นอย่างในฝัน
- รักกันซึ้งใจ
- ทุกอย่างจะมีแต่สดใส
- มั่นใจอย่างนั้น
- แต่แล้วไม่นานเธออยู่กับเขา
- ใช้เงินทองหมดไปทุกวัน
- ต้องทนลำบากชีวิตยากจนลงไป
- ฝันของเธอจึงเหลือแค่ความเป็นจริง
- จากที่เคยคิดเอาเอง
- ความรักต้องการแค่กันและกัน
- ทุกอย่างไม่เป็นอย่างในฝัน
- รักกันไม่ยาว
- วันหนึ่งตื่นมาไม่เจอเขา
- เขาไปจากเธอ
- สิบหกกันยาฯ
- บนม้านั่งยาวสถานีรถไฟ
- ได้มีผู้หญิงผมเผ้ารุงรัง
- ล้มนอนขดกาย
- ลุกขึ้นมามองหน้าใครใคร
- และก้มลงดูที่มือของเธอ
- ซึ่งมีภาพถ่ายของผู้ชายคนหนึ่ง
- ภาพเก่าเก่าของผู้ชายคนหนึ่ง
- ทุกทุกวันเธอนั่งม้ายาวตัวเดิม
- พูดคนเดียวว่าเดี๋ยวเค้าคงจะมา
- เดี๋ยวเค้าคงจะมา
- เดี๋ยวเค้าคงจะมา
- เดี๋ยวเค้าคงจะมา
มาฟังเพลงเดี่ยวของฉันเถอะ!
34 3 4009
2022-12-14 01:04 iPhone X
Bình luận 3
☺️☺️☺️❤️💕
เพราะมาก555กลับมาฟังอีกรอบ55555
พูดได้ประโยคเดียวเพราะดีชอบ