ที่รัก
กาลครั้งนึง ฉันเคยได้ยินเสียง ผู้คนข้างเคียง
- กาลครั้งนึง ฉันเคยได้ยินเสียง ผู้คนข้างเคียง
- มีแต่คนถาม ว่าฉันอยากไปไหน มีจุดหมายหรือยัง
- และฉันก็เดินทาง วิ่งไปตามเสียง ที่ผู้คนข้างเคียง
- คอยบอกฉัน จนฉันเริ่มอ่อนล้า กับการตามหา เพื่อสร้างความหมาย
- จนลืมไปเหมือนกัน ว่าอยาก
- มีที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่มีผู้คนไม่มากมาย
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่คำถามได้หายไป
- มันไม่ถึงกับอุ่น แต่รู้สึกปลอดภัย
- ฉันเรียกมันว่า
- จนเมื่อเธอผ่าน เดินมาข้างฉัน นั้นทำให้เสียงข้างเคียง
- ค่อยค่อย จางหาย เธอเอ่ยชื่อฉัน ทำให้มีความหมาย
- เธออยู่ตรงนั้น เพื่อย้ำให้มั่นใจ ว่ายัง
- มีที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่มีผู้คนไม่มากมาย
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่คำถามได้หายไป
- มันไม่ถึงกับอุ่น แต่รู้สึกปลอดภัย
- ฉันเรียกมันว่า
- ก็เพราะในทุกทุก วันนั้นยังเป็นการเดินทาง
- จะอ่อนล้าคงไม่เท่าไหร่ หัวใจยังทนได้อีกเนิ่นนาน
- หลายครั้งก็ดี บางทีก็ร้าย แต่ลึกลงข้างในมันมีบางอย่างขาดหาย
- คล้ายจุดหมาย ของการเดินทาง
- จริงจริง ฉันคงต้องการที่พัก มีภาระอันหนักอึ้ง
- บางคราวฉันคงต้องการที่ระบาย ยามนอนเหงายังมีสักคนที่ทักทาย
- ไม่ก็สักคนที่รับสาย เหมือนกับลมเย็นที่พัดกาย
- เช่นในหน้าร้อนที่พัดฉันละลาย
- ก็ยังไม่เจอ ถ้าเกิดได้เจอ ก็คงจะระบาย
- แม้รู้แค่ว่าเป็น
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่มีผู้คนไม่มากมาย
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่ไม่ได้อยากจากไปไหน
- ที่ที่นึง ที่ที่นึง ที่คำถามได้หายไป
- มันไม่ถึงกับอุ่น แต่รู้สึกปลอดภัย
- ฉันเรียกมันว่า
Bình luận 5
😊😊😊ขนลุกเลยอ่ะชอบจ้าค่า 🎻
😎เอาใจไปเลยค่ะ
จุ๊บๆฟังแก้เครียดการทำงานห้าๆ
โครตเพราะกว่าคนร้องอีก
อยากร้องเพลงด้วยจัง