ปองดอกฟ้า
เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- หวังว่าจะได้เชยชม
- คนเขาหยามหมิ่น
- ว่าเป็นดินโคลนตม
- ถูกเขาเอาน้ำลายถ่ม
- จึงต้องอกตรมหนักหนา
- เกิดมามีกรรม
- จึงช้ำใจไม่มีสิ้นสร่าง
- ระทมอกตรมอ้างว่าง
- เหมือนก้างทิ่มตำอุรา
- ฐานะของพี่ นี่เปรียบดังชาวนา
- ศักดิ์ศรีของน้องเหนือกว่า
- เพราะว่าเป็นลูกเศรษฐี
- ถึงหัวใจเราจะรักใครกันแนบสนิท
- มันก็มาติดกำแพงประเพณี
- ดอกกัญชาคู่กับดอกฟ้าคงไม่มี
- หัวใจของพี่นี้จึงเป็นทาสทรมาน
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- เหมือนบ้าเศร้าโศกซมซาน
- เฝ้าดอกฟ้าร่วง
- เฝ้าจนทรวงแหลกลาญ
- ดอกฟ้ายังไม่ร่วงผ่าน
- หรือก้านดอกฟ้าแน่นเหนียว
- เกิดเป็นชาวดินถวิลคอยแหงนคอตั้งบ่า
- มุ่งหวังจะเด็ดดอกฟ้า
- เหมือนบ้าเศร้าโศกซมซาน
- เฝ้าดอกฟ้าร่วง
- เฝ้าจนทรวงแหลกลาญ
- ดอกฟ้ายังไม่ร่วงผ่าน
- หรือก้านดอกฟ้าแน่นเหนียว
ความเห็น 4
ขอบคุณครับที่ชอบเสียงร้องของผม
ขอยคุณมากมายครับที่ให้กำลังใจขนาดนี้ครับผม
🎹 ปรบมือรัวค่ะ
❤️ง้อววว