HOME(Explicit)
พ่อคือคนแรกที่โทรหา
- พ่อคือคนแรกที่โทรหา
- ตอนร้องไห้
- อาจจะดูว่ากูเข้มเข็งแต่ว่าจริงๆ กูร้องง่าย
- กูยังคิดถึงแต่พ่อแม่
- ต่อให้คนทั้งโลกด่าพ่อว่าแย่
- เพราะพ่อของฉันคือฮีโร่
- ไม่สนเรื่องอะไร
- แม้กระทั่งเรื่องอีโก้
- พ่อกูติดคุก เพราะว่าแค่ทำผิดพลาด
- แต่ขอร้องอย่ามองว่าพ่อ ของฉันนั้นทำผิดมาก
- พ่อของฉันคอย สอนให้ติดดิน
- และจงเงียบเสมอ
- เวลาที่คนมาติติง
- ทุกคืนพ่อฉันจะไปหาปงหาปลา
- และทุกครั้งฉันจะได้กิน
- ในสิ่งที่พ่อฉันหามา
- ที่ผมไม่พูดว่ารัก
- ก็คงจะเป็นเพราะไม่สนิท
- แต่ฉันจะร้องทุกครั้ง
- เวลาคำพูดของพ่อสะกิด
- แทบไม่ต้องประดิษฐ์
- คำเลยในเพลง
- ยังจำวันที่พ่อลูบหัว
- และฉันที่นอนอยู่ในเปล
- ขอบคุณ ที่มีคำพ่อบอก
- ระวังไอ้คนคอยแดก
- และนั่นคือสิ่งที่พ่อตอบ
- ยังคงคิดถึงพ่อกอด
- ทุกครั้งที่ฉันทำผิด
- ก็ยังมีคำพ่อปลอบ
- คิดถึงวันที่พ่อพาเดินอยู่ในห้าง
- ภาพของพ่อลอยมาทุกครั้ง
- เวลาที่ผมอยู่ไกลบ้าน
- พ่อไม่ใช่พ่อที่ดีที่สุดของใคร
- แต่พ่อคือพ่อที่ดีที่สุดของใจ
- ดีครับแม่ ผมยังเป็นเด็กเกเร
- เค้าเป็นคนพยุงเวลาชีวิตกูเซๆ
- เคยขโมยตังค์แม่ไป 4 หมื่น
- ช่วงนั้นแกไม่นอน ไม่หลับไป 4 ตื่น
- แกก็ยังอดทน
- กับไอ้เด็กไม่เอาไหน
- ให้ผมเป็นลูกของคุณ
- ผมถามหน่อยว่าเอาไหม
- เคยบอกแม่ว่าหกล้มมันเจ็บๆ
- แต่ถ้าเทียบความเป็นผู้ใหญ่
- ไอ้แค่นั้นมันเด็กๆ
- วันที่แม่แก่ตาย
- วันนั้นแกจะรู้สึก
- นั้นคือสิ่งที่แม่พูด
- แล้วทำงานไม่รู้ดึก
- แต่คงทำเหมือนไม่รู้ฝึก
- ไอ้แชมป์มึงโตวันไหน
- แหละนั่นคือวันที่รู้สึก
- ไอ้คำนี้แม่งกูดันเจ็บจริงจัง
- ก็ยังแกล้งหลอก หยอกแม่ติงนัง
- แกไม่เคยนอนหลับ
- ในวันที่เพื่อนกูยิงกัน
- แต่แม่จะรู้ไหมว่า
- แม่นั้นสวยตอนยิงฟัน
- ถึงกูจะมีไม่เท่าไหร่
- และเป็นเด็กหัวดื้อ
- ที่รู้ไม่เท่าทัน
- แต่เพลงของกูมีกูที่เข้าใจ
- เพราะรู้ว่าชีวิต
- มันคงไม่เท่ากัน
- วัย 23 กับหนี้อีก 6 ล้าน
- กูตะคอกใส่ไมค์
- ถึงในใจจะอกล้า
- เดินไปข้างหน้า
- ข้ามบันไดอีก 6 ชั้น
- เพราะกูขี่หลังเสือ
- ไม่มีทางจะตกม้า
- มีแค่สร้อยที่คล้อง
- ไม่มีน้ำตาที่ร้อง
- มีแค่ตัวที่พร้อม
- มันหมดเวลาที่ซ้อม
- ยอมมาตลอดให้โดนด่า
- ด่ากูมาอีกว่าทนกว่า
- มึงยังด่ากูไม่เท่า
- กับที่กูด่าตัวเอง
- มีอีกหลายอย่าง
- ที่มากกว่าตัวเพลง
- กูมาไกลแล้วไอ้เหี้ย
- กูหันกลับไม่ได้แล้ว ไอ้สัส
評論 2
ฟังเมื่อไรก็เพราะครับผม 💋
🌹😁🙋♂️💌 👨🎤😍