กวีบทเก่า
แต่ก่อนทุกครั้งทีไร
- แต่ก่อนทุกครั้งทีไร
- ได้อ่านได้เห็นในบทกวี
- แค่อ่านแล้วทิ้งมันไป
- ไม่เคยไยดีไม่ซึ้งชวนฝัน
- ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
- คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
- อ่านไปก็งั้นงั้นเรื่องราวที่ซ้ำซ้ำ
- อ่านไปยังขำซ้ำเดิมเรื่องเก่า
- ต้องมีคนสมหวังต้องมีคนชอกช้ำ
- ไม่จำไม่ซึ้งไม่เกี่ยวกับเรา
- จนวันที่เขาลืมเรา
- จู่จู่ความเหงาก็เกิดมี
- กลับเกิดลึกซึ้งในบทกวี
- ได้อ่านอีกทีน้ำตาจะไหล
- ใจความนั้นก็มีแต่เรื่องเก่า
- คือความรักที่กลายเป็นเศร้า
- อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำ
- แต่มันไม่ขำเพราะเป็นตัวเรา
- ไม่เคยจะนึกฝันจะเจอเองสักครั้ง
- กับความผิดหวังต้องเจ็บต้องเหงา
- เก็บความหมายทุกตอน
- เก็บอักษรทุกตัว
- อยู่ในหัวใจเราเข้าไปข้างใน
- ให้มันช้ำไปอีกให้มันช้ำเข้าไป
- ให้มันสาแก่ใจให้ช้ำกว่านี้
- อ่านไปอย่างช้าช้าเรื่องราวคนช้ำช้ำ
- ให้มันตอกย้ำซ้ำเติมใจเรา
- ไม่เคยจะนึกฝันจะเจอเองสักครั้ง
- กับความผิดหวังต้องเจ็บต้องเหงา
- ต้องเจ็บต้องช้ำเป็นอย่างตัวเรา
มาฟังเพลงเดี่ยวของฉันเถอะ!
51 7 2736
2023-5-17 21:58 samsungSM-A315G
Comments 7
ขอบคุณค่ะ
เพราะสุดๆทั้งดนตรีและเสียงร้อง
ขอบคุนค่ะ
ขอบคุนค่ะ
ขอบคุนค่ะ
ขอบคุนค่ะ
ขอบคุนค่ะ