มนุษย์
คนเราเกิดมา
- คนเราเกิดมา
- ถึงมีหน้าตาต่างกันอย่างไร
- แต่ว่าในดวงใจ
- ชอบความสบายและความรื่นรมย์
- ต่างกันจะหวานจะหอมจะเหม็น
- หรือจะขื่นขม
- ทุกคนเกลียดความอกตรม
- ไม่อยากดอมดมเปลืองลมหายใจ
- และเป็นความจริง
- เหมือนคนถูกสิงหัวใจมืดดำ
- กิเลสตัณหาชักนำ
- สร้างความเหลื่อมล้ำสูงต่ำวุ่นวาย
- หลอกลวงตัวเองว่าเจ๋งว่าแจ๋ว
- แล้วก็จริงใจ
- แท้คือน้ำคำสดใส
- แต่น้ำใจข้างในเชือดคอ
- บางคนสังคมสงเคราะห์เอาบุญ
- ช่วยเหลือเผื่อแผ่เจือจุน
- สร้างข่าวทำบุญหวังเกียรติคอยรอ
- บางคนไม่ดี
- ยังห่วงศักดิ์ศรีหนังเหนียวทำต่อ
- ตะเกียกตะกาย ปีนป่ายไม่พอ
- หลงตัวเองหนอคือผู้มีชัย
- มันเป็นสันดานดังสายลำธาร
- ที่ไหลเรื่อยมา
- มองคนอื่นเหมือนหมา
- แล้วตีราคาตัวเองเหนือใคร
- สักวันเทวาจะลงอาญา
- ฟ้าจะสดใส
- ไม่มีคนเห็นแก่ได้
- อัฐยายขนมยายเมืองไทยสักที
- มันเป็นสันดานดังสายลำธาร
- ที่ไหลเรื่อยมา
- มองคนอื่นเหมือนหมา
- แล้วตีราคาตัวเองเหนือใคร
- สักวันเทวาจะลงอาญา
- ฟ้าจะสดใส
- ไม่มีคนเห็นแก่ได้
- อัฐยายขนมยายเมืองไทยสักที
- รีบตายตายได้ก็ดี
- จะได้ไม่มีคนคดโค้งโกงกิน
- รีบตายตายได้ก็ดี
- จะได้ไม่มีคนคดโค้งโกงกิน
- รีบตายตายได้ก็ดี
- จะได้ไม่มีคนคดโค้งโกงกิน
- รีบตายตายตายตายซะ
- ตายได้ก็ดี
- จะได้ไม่มีคนกินแรงคน
評論 0