พระรถเมรี
สุริยา เลื่อนลาลับ สุดจะคณานับ เนิ่นนานปี
- สุริยา เลื่อนลาลับ สุดจะคณานับ เนิ่นนานปี
- ณ ริมฝั่ง มหา นที พระรถเมรี ต่างเศร้าใจ
- สำเนียงน้อง ร่ำร้องว่า โอ้โอกรรมมา แต่ปางไหน
- เห็นอยู่หลัดๆละก็มาพลัดพรากไป โอ้แม่พวงมาลัย กลุ้มอุรา
- เคยถนอม หอมระรื่น จากไปเป็นอื่น เสียแล้วน้อง
- เมรีหมดหวังละก็ต้องนั่งโศกา ฟูมฟายน้ำตา หลั่งไหลนอง
- โฉมยุพิน สิ้นนารีทุบอกชกตี ปากร่ำร้อง
- ว่าภัสดา ไม่หันหน้ามามอง รักหลุดลอย ละล่องลอยไป
- พระรถปากพล่อยละใช่น้อยใจนัก เมรีเป็นยักษ์ พี่จะอยู่ ที่ไหน
- พี่เป็นมนุษย์หรือจะมาฉุดดวงใจ น้องจงกลับไป เสียเถิดนาง
- แม่ขวัญตา แทบอาสัญ มีใจรักมั่น ไม่จืดจาง
- เศร้าโศกโศกา ไม่วายวาง หมดหนทาง จะติดตาม
- ด้วยทะเล กั้นขวางหน้า พี่หมดปัญญา แม่นงราม
評論 0